Jak korzystać ze słownika?

rozedrzeć

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

2. ciszę

  • Definicja

    2.

    książk.  pojawić się nagle, zakłócając coś
  • Kwalifikacja tematyczna

    KATEGORIE FIZYCZNE

    Cechy i właściwości materii

    kolory i światło


    KATEGORIE FIZYCZNE

    Cechy i właściwości materii

    dźwięki

  • Połączenia
    • grzmot, huk, wrzask rozdarł; błyskawica rozdarła coś
    • coś rozdarło ciszę, niebo, powietrze
  • Cytaty

    Gasły już latarnie, turkot pierwszego wozu rozdarł ciszę zimowego poranka, gdy Szczęsny spostrzegł, że stoi przed więzieniem i gapi się na zamkniętą bramę.

    źródło: NKJP: Igor Newerly: Pamiątka z Celulozy, 1952

    Pocisk śmignął parę centymetrów od lewego barku. Drugi, posłany staranniej, zaraz potem rozdarł powietrze w miejscu, gdzie sekundę wcześniej miałem pierś.

    źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Góra Trzech Szkieletów, 2003

    I w tym momencie powiał wiatr, powiał i potargał moje włosy, niebo rozdarła błyskawica.

    źródło: NKJP: Mirosław Nahacz: Bocian i Lola, 2005

    Nagle drzwi od kajuty kapitańskiej otworzyły się i smuga światła rozdarła ciemności.

    źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Wyspa Robinsona, 1954
  • Odmiana

    część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. rozedrę
    		 rozedrzemy
    2 os. rozedrzesz
    		 rozedrzecie
    3 os. rozedrze
    		 rozedrą

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. rozdarłem
    +(e)m rozdarł
    		 rozdarłam
    +(e)m rozdarła
    		 rozdarłom
    +(e)m rozdarło
    		 rozdarliśmy
    +(e)śmy rozdarli
    		 rozdarłyśmy
    +(e)śmy rozdarły
    2 os. rozdarłeś
    +(e)ś rozdarł
    		 rozdarłaś
    +(e)ś rozdarła
    		 rozdarłoś
    +(e)ś rozdarło
    		 rozdarliście
    +(e)ście rozdarli
    		 rozdarłyście
    +(e)ście rozdarły
    3 os. rozdarł
    		 rozdarła
    		 rozdarło
    		 rozdarli
    		 rozdarły

    bezosobnik: rozdarto

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. rozedrzyjmy
    2 os. rozedrzyj
    		 rozedrzyjcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. rozdarłbym
    bym rozdarł
    		 rozdarłabym
    bym rozdarła
    		 rozdarłobym
    bym rozdarło
    		 rozdarlibyśmy
    byśmy rozdarli
    		 rozdarłybyśmy
    byśmy rozdarły
    2 os. rozdarłbyś
    byś rozdarł
    		 rozdarłabyś
    byś rozdarła
    		 rozdarłobyś
    byś rozdarło
    		 rozdarlibyście
    byście rozdarli
    		 rozdarłybyście
    byście rozdarły
    3 os. rozdarłby
    by rozdarł
    		 rozdarłaby
    by rozdarła
    		 rozdarłoby
    by rozdarło
    		 rozdarliby
    by rozdarli
    		 rozdarłyby
    by rozdarły

    bezosobnik: rozdarto by

    bezokolicznik: rozedrzeć

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozdarłszy

    gerundium: rozdarcie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: rozdarty

    odpowiednik aspektowy: rozdzierać

  • Składnia
    Rzniezywotny + rozedrzeć +
    CO
  • Pochodzenie

    ogsł. *orz-derti, *orz-dьrǫ ( / *orz-dьrati, *orz-derǫ)

    Zob.  drzeć