Jak korzystać ze słownika?

wtulić

  • Definicja
    wcisnąć w coś jakąś część ciała
  • Kwalifikacja tematyczna

    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Stany psychiczne człowieka

    zachowania emocjonalne


    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Relacje międzyludzkie

    określenia relacji międzyludzkich


    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

    Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

    czynności i stany fizjologiczne

  • Połączenia
    • wtulić głowę w ramiona; twarz w dłonie, w oparcie fotela, w poduszkę
  • Cytaty

    Wtulił głowę w poduszkę i łkał jak niesłusznie ukarane dziecko.

    źródło: NKJP: Włodzimierz Kowalewski: Światło i lęk. Opowiadania starej daty, 2003

    Prędko przywykłam zasypiać z głową wtuloną w jego ramię, z plecami mocno przywartymi do jego piersi.

    źródło: NKJP: Halina Poświatowska: Opowieść dla przyjaciela, 1990

    [...] wtulił nos w przednie łapy i niebawem zasnął.

    źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Naznaczeni błękitem. Kamień na szczycie. Kroniki Drugiego Kręgu. Księga I, cz 1, 2005

    [...] Robert, widząc ów potężny zamach, instynktownie wtulił głowę w ramiona.

    źródło: NKJP: Ireneusz Iredyński: Dzień oszusta. Człowiek epoki, 1995

    Wtuliła twarz między jego szyję a obojczyk.

    źródło: NKJP: Marek Krajewski: Widma w mieście Breslau, 2005
  • Odmiana

    część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. wtulę
    		 wtulimy
    2 os. wtulisz
    		 wtulicie
    3 os. wtuli
    		 wtulą

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. wtuliłem
    +(e)m wtulił
    		 wtuliłam
    +(e)m wtuliła
    		 wtuliłom
    +(e)m wtuliło
    		 wtuliliśmy
    +(e)śmy wtulili
    		 wtuliłyśmy
    +(e)śmy wtuliły
    2 os. wtuliłeś
    +(e)ś wtulił
    		 wtuliłaś
    +(e)ś wtuliła
    		 wtuliłoś
    +(e)ś wtuliło
    		 wtuliliście
    +(e)ście wtulili
    		 wtuliłyście
    +(e)ście wtuliły
    3 os. wtulił
    		 wtuliła
    		 wtuliło
    		 wtulili
    		 wtuliły

    bezosobnik: wtulono

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. wtulmy
    2 os. wtul
    		 wtulcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. wtuliłbym
    bym wtulił
    		 wtuliłabym
    bym wtuliła
    		 wtuliłobym
    bym wtuliło
    		 wtulilibyśmy
    byśmy wtulili
    		 wtuliłybyśmy
    byśmy wtuliły
    2 os. wtuliłbyś
    byś wtulił
    		 wtuliłabyś
    byś wtuliła
    		 wtuliłobyś
    byś wtuliło
    		 wtulilibyście
    byście wtulili
    		 wtuliłybyście
    byście wtuliły
    3 os. wtuliłby
    by wtulił
    		 wtuliłaby
    by wtuliła
    		 wtuliłoby
    by wtuliło
    		 wtuliliby
    by wtulili
    		 wtuliłyby
    by wtuliły

    bezosobnik: wtulono by

    bezokolicznik: wtulić

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: wtuliwszy

    gerundium: wtulenie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: wtulony

    odpowiednik aspektowy: wtulać

  • Składnia
    Rzżywotny + wtulić +
    CO + (w CO)
  • Pochodzenie

    Zob. tulić

CHRONOLOGIZACJA:
XVI w., SPXVI
Na podstawie indeksu haseł
CHRONOLOGIZACJA POKAŻ WSZYSTKO
Data ostatniej modyfikacji: 26.08.2017