humory
-
stan psychiczny, który pojawia się gwałtownie i bez przyczyny, objawiający się zmiennością nastroju, niezadowoleniem lub gniewem
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
emocje i uczucia -
- babskie, zmienne humory
- dziwactwa i humory
- czyjeś humory doskwierają komuś, męczą kogoś
- mieć, miewać; pokazywać; znosić czyjeś humory
-
Miała zmienne humory, bywała kapryśna. Czasem promienna, innym razem jak burza gradowa. Nieprzewidywalna. Bardzo kobieca.
źródło: NKJP: Grażyna Kuźnik: Broń kobieca, Dziennik Zachodni, 2002-04-05
Jego osoba kojarzy się z rozrywką, przyjemnością, wakacjami, podczas gdy matka utyka w codzienności, miewa humory, wymagania, bywa zmęczona i niezadowolona.
źródło: NKJP: Wojciech Eichelberger: O co pytają dzieci? O miłości i wychowaniu, 1999
Olga opiekowała się matką do końca, znosząc humory i kaprysy starej kobiety, której los przedwcześnie odebrał ubóstwiającego ją męża.
źródło: NKJP: Aleksander Porada: Carska krew, Polityka, 2007-11-17
Miała coś do mnie, poznałem to po jej częstych ku mnie spojrzeniach. - Co jej jest? - zapytałem Arnaka. - Widać, jakieś babskie humory - wzruszył chłopak ramionami.
źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Orinoko, 1974
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: p3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. humory
D. humorów
C. humorom
B. humory
N. humorami
Ms. humorach
W. humory
-
Od: humor