-
1.
osoba specjalizująca się w publicznym przemawianiu -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
określenia człowieka ze względu na jego działalność intelektualną
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język
mówienie -
- błyskotliwy, dobry, doskonały, świetny, urodzony, wielki, wybitny, znakomity; marny, słaby mówca; mówca wiecowy
- mówca i pisarz, mówca i polityk
- talent mówcy
- być mówcą
-
Był znakomitym mówcą, potrafił wzruszyć tłumy swoimi teatralnymi kazaniami [...].
źródło: NKJP: Internet
W 44 r. przed Chr. ten największy z rzymskich mówców, uzbrojony jedynie w oręż retoryki, wystąpił przeciwko Markowi Antoniuszowi, za którym stały kohorty żołnierzy i machina rzymskiej armii.
źródło: NKJP: Aleksander W. Mikołajczak: Przekłuty język Cycerona, Gazeta Poznańska, 2003-04-12
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. mówca
mówcy
ndepr mówce
depr D. mówcy
mówców
C. mówcy
mówcom
B. mówcę
mówców
N. mówcą
mówcami
Ms. mówcy
mówcach
W. mówco
mówcy
ndepr mówce
depr -
Zob. mówić