rakiem

  • w sposób polegający na przemieszczaniu się tak, że tylna część ciała skierowana jest w stronę celu ruchu
  • KATEGORIE FIZYCZNE

    Cechy i właściwości materii

    ruch i spoczynek

    • czołgać się, gramolić się, cofać się, wycofać się rakiem
  • Zabieraj mnie stąd i nie zadawaj głupich pytań. [...] Wiszący mężczyzna wskoczył lekko do gniazda i wszyscy trzej zaczęli schodzić rakiem.

    źródło: NKJP: Marek Krajewski: Dżuma w Breslau, 2007

    Był trzy i pół metra nad ziemią, więc zamiast zeskoczyć w ciemność, zsunął się rakiem w dół, powolutku, szorując nogawkami o czarne pręty.

    źródło: NKJP: Piotr Siemion: Niskie łąki, 2000

    Szarpnąłem się i wylazłem na lód. Teraz dzieciak poszedł pod wodę, ale sterczała jego łapa grubości witki. Złapałem za nią i zacząłem się cofać rakiem. Po twarzy ciekły mi łzy, bo spodnie trą o zlodowacenie.

    źródło: NKJP: Janusz Głowacki: Rose Café i inne opowieści, 1997

    - Zmieńcie stanowisko! - krzyczy wycofując się rakiem z balkonu: Biegnie po schodach, za nim dwaj ludzie z obsługi erkaemu.

    źródło: NKJP: Roman Bratny: Kolumbowie — rocznik 20, 1957

  • część mowy: przysłówek

  • Zob.  rak  

CHRONOLOGIZACJA:
1860, Encyklopedyja powszechna, Tom 2, books.google.pl
Data ostatniej modyfikacji: 14.12.2018