-
3.
zrezygnować z czegoś -
[rosstać sie]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
nazwy działań intelektualnych człowieka -
- rozstać się z marzeniami, z mitem, z nałogiem
-
Mówiłaś, Aniu, o trudnościach z decyzją, żeby w ogóle rozstać się z alkoholem.
źródło: NKJP: Anna Dodziuk, Włodzimierz Kamecki: Wyjść z matni: proste rozmowy o zgubnym nałogu, 1994
Nigdy nie rozstał się z marzeniem o własnym teatrze, który grałby wyłącznie jego sztuki.
źródło: NKJP: Mariusz Urbanek: Kisielewscy: Jan August, Zygmunt, Stefan, Wacek, 2006
W liceum Mirka rozstała się ze sportem.
źródło: NKJP: Bartłomiej Knapik: Blondynka z pasją, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2004-09-07
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. rozstanę się
rozstaniemy się
2 os. rozstaniesz się
rozstaniecie się
3 os. rozstanie się
rozstaną się
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. rozstałem się
+(e)m się rozstał
rozstałam się
+(e)m się rozstała
rozstałom się
+(e)m się rozstało
rozstaliśmy się
+(e)śmy się rozstali
rozstałyśmy się
+(e)śmy się rozstały
2 os. rozstałeś się
+(e)ś się rozstał
rozstałaś się
+(e)ś się rozstała
rozstałoś się
+(e)ś się rozstało
rozstaliście się
+(e)ście się rozstali
rozstałyście się
+(e)ście się rozstały
3 os. rozstał się
rozstała się
rozstało się
rozstali się
rozstały się
bezosobnik: rozstano się
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. rozstańmy się
2 os. rozstań się
rozstańcie się
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. rozstałbym się
bym się rozstał
rozstałabym się
bym się rozstała
rozstałobym się
bym się rozstało
rozstalibyśmy się
byśmy się rozstali
rozstałybyśmy się
byśmy się rozstały
2 os. rozstałbyś się
byś się rozstał
rozstałabyś się
byś się rozstała
rozstałobyś się
byś się rozstało
rozstalibyście się
byście się rozstali
rozstałybyście się
byście się rozstały
3 os. rozstałby się
by się rozstał
rozstałaby się
by się rozstała
rozstałoby się
by się rozstało
rozstaliby się
by się rozstali
rozstałyby się
by się rozstały
bezosobnik: rozstano by się
bezokolicznik: rozstać się
imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozstawszy się
gerundium: rozstanie się
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. rozstanie się
rozstania się
D. rozstania się
rozstań się
C. rozstaniu się
rozstaniom się
B. rozstanie się
rozstania się
N. rozstaniem się
rozstaniami się
Ms. rozstaniu się
rozstaniach się
W. rozstanie się
rozstania się
odpowiednik aspektowy: rozstawać się
-
Rz osobowy + rozstać się + z CZYM -
ogsł. *orz-stati sę 'rozejść się, rozstać się; pójść w różne strony'
Zob. stać