zgnębić - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

2.

zniszczyć materialnie, moralnie lub psychicznie

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

Połączenia

zgnębić człowieka, lud, ludzi, naród
zgnębić represjami

Cytaty

[...] zaplanowali tą zbrodnię wbrew wszelkim prawom oraz obowiązującym konwencjom międzynarodowym, aby zastraszyć cywilną ludność i odebrać jej chęć do oporu. [...] Chodziło o zgnębienie ludzi od pierwszej chwili i uczynienie z nich pokornych niewolników.

źródło: NKJP: Andrzej Anonimus: Nie nadaje się, przecież to jeszcze szczeniak, 1999

Na placu zebrano jeńców. Część ich - zgnębiona do ostateczności.

źródło: NKJP: Kazimierz Moczarski: Rozmowy z katem, 1977

[...] podczas koncertów sale wypełnione są po brzegi. To budzi zazdrość. A co najłatwiej zrobić, gdy się komuś zazdrości? Zgnębić go, wyśmiać.

źródło: NKJP: Iwona Polak: Gwiazdor bez cenzury, Express Ilustrowany, 2002-06-21

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	zgnębię	zgnębimy
2 os.	zgnębisz	zgnębicie
3 os.	zgnębi	zgnębią

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zgnębiłem +(e)m zgnębił	zgnębiłam +(e)m zgnębiła	zgnębiłom +(e)m zgnębiło	zgnębiliśmy +(e)śmy zgnębili	zgnębiłyśmy +(e)śmy zgnębiły
2 os.	zgnębiłeś +(e)ś zgnębił	zgnębiłaś +(e)ś zgnębiła	zgnębiłoś +(e)ś zgnębiło	zgnębiliście +(e)ście zgnębili	zgnębiłyście +(e)ście zgnębiły
3 os.	zgnębił	zgnębiła	zgnębiło	zgnębili	zgnębiły

bezosobnik: zgnębiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zgnębijmy zgnębmy
2 os.	zgnęb zgnębij	zgnębcie zgnębijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zgnębiłbym bym zgnębił	zgnębiłabym bym zgnębiła	zgnębiłobym bym zgnębiło	zgnębilibyśmy byśmy zgnębili	zgnębiłybyśmy byśmy zgnębiły
2 os.	zgnębiłbyś byś zgnębił	zgnębiłabyś byś zgnębiła	zgnębiłobyś byś zgnębiło	zgnębilibyście byście zgnębili	zgnębiłybyście byście zgnębiły
3 os.	zgnębiłby by zgnębił	zgnębiłaby by zgnębiła	zgnębiłoby by zgnębiło	zgnębiliby by zgnębili	zgnębiłyby by zgnębiły

bezosobnik: zgnębiono by

bezokolicznik: zgnębić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zgnębiwszy

gerundium: zgnębienie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	zgnębienie	zgnębienia
D.	zgnębienia	zgnębień
C.	zgnębieniu	zgnębieniom
B.	zgnębienie	zgnębienia
N.	zgnębieniem	zgnębieniami
Ms.	zgnębieniu	zgnębieniach
W.	zgnębienie	zgnębienia

imiesłów przymiotnikowy bierny: zgnębiony

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	zgnębiony	zgnębiony	zgnębiony	zgnębione	zgnębiona
D.	zgnębionego	zgnębionego	zgnębionego	zgnębionego	zgnębionej
C.	zgnębionemu	zgnębionemu	zgnębionemu	zgnębionemu	zgnębionej
B.	zgnębionego	zgnębionego	zgnębiony	zgnębione	zgnębioną
N.	zgnębionym	zgnębionym	zgnębionym	zgnębionym	zgnębioną
Ms.	zgnębionym	zgnębionym	zgnębionym	zgnębionym	zgnębionej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	zgnębieni	zgnębieni	zgnębione	zgnębione
D.	zgnębionych	zgnębionych	zgnębionych	zgnębionych
C.	zgnębionym	zgnębionym	zgnębionym	zgnębionym
B.	zgnębionych	zgnębionych	zgnębionych	zgnębione
N.	zgnębionymi	zgnębionymi	zgnębionymi	zgnębionymi
Ms.	zgnębionych	zgnębionych	zgnębionych	zgnębionych

odpowiednik aspektowy: gnębić

Składnia

+

zgnębić

+

KOGO + (CZYM)

Pochodzenie

Zob. gnębić