-
1.
rzecz zrobiona po to, żeby nosić w niej ze sobą różne rzeczy, trzymając ją w ręku za uchwyty lub przewieszając na pasku przez ramię -
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Ubranie
ozdoby i dodatki
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Najbliższe środowisko życia człowieka
sprzęty domowe i przedmioty codziennego użytku -
- damska, konduktorska, medyczna, myśliwska, pocztowa, podróżna, sanitarna, sportowa, turystyczna, wojskowa, żebracza; ekologiczna, firmowa; brezentowa, ceratowa, foliowa, nylonowa, parciana, plastikowa, papierowa, płócienna, skórzana, szmaciana; duża, mała, niewielka, ogromna, wielka; biała, czarna; kraciasta, pasiasta; stara; ciężka, lekka; pełna, pusta; pękata, pojemna, przepaścista, przepastna; nieodłączna, podręczna; spakowana, wyładowana, wypakowana, wypchana torba; torba bagażowa, dziadowska, lekarska, lotnicza, pasterska; narzędziowa; plażowa; reklamowa; pełna czegoś
- torba aktówka, dyplomatka, reklamówka
- torba doręczyciela, listonosza, sanitariusza
- torba z jakiegoś materiału; z plastiku, z płótna, ze skóry
- torba na ramię; na laptopa, na zakupy
- torba z uszami; torba z dokumentami, z forsą, z gotówką, z jedzeniem, z książkami, z lekami, z narzędziami, z odzieżą, z pieniędzmi, z prezentami, z przesyłkami, ze sprzętem, z towarem, z ubraniami, z zakupami, ...; z jakimś napisem
- torba na plecach
- torba i kij; torby i bagaże, torby i pakunki, torby i plecaki, torby i reklamówki, torby i siatki, torby i torebki, torby i walizki
- dno, kieszeń, ucho; zawartość torby
- pasek, ucho od torby
- ktoś z torbą na ramieniu, na plecach, pod pachą, w ręku
- chwycić, wziąć, zabrać, złapać; zarzucić/zarzucać na ramię; dźwigać, nieść, nosić, taskać, trzymać, wlec; wnieść/wnosić; podnieść, położyć, postawić, porzucić, rzucić, stawiać, zostawić; otworzyć/otwierać; zamknąć, zapiąć; pakować, przepakować, rozpakować, spakować; przeszukać/przeszukiwać, rewidować torbę; wyrwać komuś torbę
- ktoś objuczony, obładowany, obwieszony torbami
- chować, schować, pakować, spakować, wrzucić/wrzucać, włożyć/wkładać coś; sięgnąć/sięgać; zajrzeć/zaglądać do torby; wydobyć/wydobywać, wyciągnąć/wyciągać, wyjąć/wyjmować coś z torby
- sięgnąć/sięgać po torbę
- chodzić, iść z torbą
- grzebać; nieść, nosić, wieźć, wozić, ukryć coś w torbie
-
Alicja pakowała do torby ręcznik, kostium i olejek do opalania - w środę wieczorem umówiła się z Abibem, że w piątek rano, zaraz po jego powrocie, pojadą na basen [...]
źródło: NKJP: Tomasz Mirkowicz: Pielgrzymka do Ziemi Świętej Egiptu, 1999
Lekarz podkreśla, że uczniom najbardziej szkodzą torby do szkoły na jedno ramię.
źródło: NKJP: Marcin Jarosz: Dźwigają do szkoły po 10 kilo, Echo Dnia, 2006-09-14
Szczęknęła klamka i w drzwiach stanął Marek, wciąż w kurtce i z torbą w ręku.
źródło: NKJP: Kinga Dunin: Tabu, 1998
Patrol Straży Miejskiej przechodzący ul. Bieńczycką zauważył czarną turystyczną torbę w zaroślach; ponieważ nikt się do niej nie przyznawał, strażnicy zainteresowali się, co jest w środku. Gdy otworzyli torbę - wysypały się z niej kartony papierosów.
źródło: NKJP: Papierosowe żniwa, Dziennik Polski, 2002-07-27
Wejście listonosza z wypchaną torbą przyjęli ciszą i jednoczesną ciekawością: co też mówi do nich kraj?
źródło: NKJP: Roman Bratny: Kolumbowie - rocznik 20, 1957
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. torba
torby
D. torby
toreb
C. torbie
torbom
B. torbę
torby
N. torbą
torbami
Ms. torbie
torbach
W. torbo
torby
-
Zapożyczenie orientalne (poświadczone też w czes., ros., serb., chorw.), z tur. torba 'sakwa, torba'