odciągnąć - Wielki słownik języka polskiego PAN

6.

spowodować, że ktoś przestał się zajmować czymś, co uważał za atrakcyjne lub potrzebne

[otcioŋgnońć] lub pot. [oćcioŋgnońć]

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

stosunki, grupy i organizacje społeczne

	antonimy:	przyciągnąć
	hiperonimy:	zniechęcić

odciągnąć dzieci, ludzi, młodzież, młodych
odciągnąć kogoś od hazardu, od Kościoła, od palenia, od picia, od pracy, od rodziny, od wódki

	Następnie zwróciła się do mnie z pytaniem, czy właściwie ona z mężem nie odciągnęli mnie od innych zajęć, bo mogłem mieć przecież plany na wieczór choćby z kobietą. źródło: NKJP: Janusz Głowacki: Rose Café i inne opowieści, 1997
	Jeff zafundował mi pisanie teatralnych recenzji wcale nie po to, by odciągnąć mnie od poważnych tematów. źródło: NKJP: Mirosław Tomaszewski: UGI, 2006
	Czy jego prawdziwym zamiarem, stojącym za propozycją ucieczki, nie jest odciągnięcie mnie od pracy na statku i ułatwienie przemytu? źródło: NKJP: Więzień układu – część 10, Esensja, 2006, nr 08 (LX)
	Na koncertach spotyka się młodzież. Chcemy nauczyć ją kultury picia piwa i odciągnąć od wódki - twierdzi wiceprezes Granat. źródło: NKJP: Michał Matys; Współpraca Marcin Fabjański: Tratwa osiadła, klej chwycił, Gazeta Wyborcza, 1998-04-30

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odciągnąłem +(e)m odciągnął	odciągnęłam +(e)m odciągnęła	odciągnęłom +(e)m odciągnęło	odciągnęliśmy +(e)śmy odciągnęli	odciągnęłyśmy +(e)śmy odciągnęły
2 os.	odciągnąłeś +(e)ś odciągnął	odciągnęłaś +(e)ś odciągnęła	odciągnęłoś +(e)ś odciągnęło	odciągnęliście +(e)ście odciągnęli	odciągnęłyście +(e)ście odciągnęły
3 os.	odciągnął	odciągnęła	odciągnęło	odciągnęli	odciągnęły

bezosobnik: odciągnięto

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		odciągnijmy
2 os.	odciągnij	odciągnijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odciągnąłbym bym odciągnął	odciągnęłabym bym odciągnęła	odciągnęłobym bym odciągnęło	odciągnęlibyśmy byśmy odciągnęli	odciągnęłybyśmy byśmy odciągnęły
2 os.	odciągnąłbyś byś odciągnął	odciągnęłabyś byś odciągnęła	odciągnęłobyś byś odciągnęło	odciągnęlibyście byście odciągnęli	odciągnęłybyście byście odciągnęły
3 os.	odciągnąłby by odciągnął	odciągnęłaby by odciągnęła	odciągnęłoby by odciągnęło	odciągnęliby by odciągnęli	odciągnęłyby by odciągnęły

bezosobnik: odciągnięto by

bezokolicznik: odciągnąć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: odciągnąwszy

gerundium: odciągnięcie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: odciągnięty

odpowiednik aspektowy: odciągać

+

odciągnąć

+

KOGO + od CZEGO