-
3.
coś mającego bardzo duże rozmiary -
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości materii
wielkość, -
- kamienny; wiekowy; prawdziwy olbrzym
-
Najnieoczekiwaniej dla samej siebie - wyciągam rękę po małe jabłko leżące na wierzchu. - Wezmę. Dziękuję. - A nie, nie to, tamto - wyrywa wybrane przeze mnie jabłko i podaje mi prawdziwego olbrzyma z wyjątkowo czerwonym rumieńcem. - Jak już kogoś częstuję, to częstuję. Ja mam gest, mała [...].
źródło: NKJP: Ewa Nowacka: Może nie, może tak, 1995
Burza krążyła nad lasem przyciągana przez strzeliste drzewa. Słychać było trzaski walących się pni. Przewracające się olbrzymy pociągały za sobą następne.
źródło: NKJP: Iwona Surmik: Talizman złotego smoka, 2002
Konary buków przybrały tu niezwykłe kształty, lipy to prawdziwe olbrzymy.
źródło: NKJP: FILIPOWICZ OSKAR, Śląsk w pigułce, Trybuna Śląska, 2001-06-22
Statki zmieniły się co prawda nie mniej niż maszyny planetarne i był wobec nich trochę jak marynarz z epoki żaglowców w erze pasażerskich olbrzymów oceanu.
źródło: NKJP: Stanisław Lem: Fiasko, 1987
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. olbrzym
olbrzymy
D. olbrzyma
olbrzymów
C. olbrzymowi
olbrzymom
B. olbrzyma
olbrzymy
N. olbrzymem
olbrzymami
Ms. olbrzymie
olbrzymach
W. olbrzymie
olbrzymy
-
st.pol. obrzym
Forma staropolska z prapostaci *ob(ъ)rinъ z przyrostkiem *-inъ, dawnej słowiańskiej nazwy plemienia Awarów; przejście -n > -m może przez analogię do ojczym (Bor); w późniejszej postaci olbrzym -l- być może poprzez stadium pośrednie: obrzym > *orbrzym (upodabniające na odległość wstawienie r) > olbrzym (rozpodobnienie na odległość)