głuszyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

łow. pozbawiać przytomności lub zabijać zwierzę

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Świat zwierząt

hodowla i opieka nad zwierzętami; człowiek wobec zwierząt

głuszyć bydło, ryby, zwierzęta
głuszyć pałką, prądem, trucizną

Mężczyźni zakasywali rękawy, łapali co im wpadło w ręce - kij, pałkę do głuszenia bydła czy nawet solidny gnat i zaskoczony chłopiec zorientował się, że jeżeli natychmiast nie salwuje się ucieczką, zostanie sromotnie obity.

źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Naznaczeni błękitem Kamień na szczycie Kroniki Drugiego Kręgu Księga I cz 1, 2005

Towarzystwo Ochrony Zwierząt „Animals“ w rzeźni w Żelistrzewie koło Pucka i w zakładach mięsnych w Przechlewie nakręciło film o bestialskim uboju świń. Zwierzęta głuszono prądem, dostawały nożem po gardle i jeszcze żywe trafiały do wrzątku.

źródło: NKJP: Andrzej Górny: Felieton codzienny Gazeta Wrocławska, 2003-11-15

Pod koniec tego lata Jasio zabił się, głusząc prądem ryby w Drwęcy.

źródło: NKJP: Mariusz Ziomecki: Lato nieśmiertelnych, 2002

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	głuszę	głuszymy
2 os.	głuszysz	głuszycie
3 os.	głuszy	głuszą

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	głuszyłem +(e)m głuszył	głuszyłam +(e)m głuszyła	głuszyłom +(e)m głuszyło	głuszyliśmy +(e)śmy głuszyli	głuszyłyśmy +(e)śmy głuszyły
2 os.	głuszyłeś +(e)ś głuszył	głuszyłaś +(e)ś głuszyła	głuszyłoś +(e)ś głuszyło	głuszyliście +(e)ście głuszyli	głuszyłyście +(e)ście głuszyły
3 os.	głuszył	głuszyła	głuszyło	głuszyli	głuszyły

bezosobnik: głuszono

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę głuszył będę głuszyć	będę głuszyła będę głuszyć	będę głuszyło będę głuszyć	będziemy głuszyli będziemy głuszyć	będziemy głuszyły będziemy głuszyć
2 os.	będziesz głuszył będziesz głuszyć	będziesz głuszyła będziesz głuszyć	będziesz głuszyło będziesz głuszyć	będziecie głuszyli będziecie głuszyć	będziecie głuszyły będziecie głuszyć
3 os.	będzie głuszył będzie głuszyć	będzie głuszyła będzie głuszyć	będzie głuszyło będzie głuszyć	będą głuszyli będą głuszyć	będą głuszyły będą głuszyć

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		głuszmy
2 os.	głusz	głuszcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	głuszyłbym bym głuszył	głuszyłabym bym głuszyła	głuszyłobym bym głuszyło	głuszylibyśmy byśmy głuszyli	głuszyłybyśmy byśmy głuszyły
2 os.	głuszyłbyś byś głuszył	głuszyłabyś byś głuszyła	głuszyłobyś byś głuszyło	głuszylibyście byście głuszyli	głuszyłybyście byście głuszyły
3 os.	głuszyłby by głuszył	głuszyłaby by głuszyła	głuszyłoby by głuszyło	głuszyliby by głuszyli	głuszyłyby by głuszyły

bezosobnik: głuszono by

bezokolicznik: głuszyć

imiesłów przysłówkowy współczesny: głusząc

gerundium: głuszenie

rodzaj gramatyczny: ndk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	głuszenie	głuszenia
D.	głuszenia	głuszeń
C.	głuszeniu	głuszeniom
B.	głuszenie	głuszenia
N.	głuszeniem	głuszeniami
Ms.	głuszeniu	głuszeniach
W.	głuszenie	głuszenia

imiesłów przymiotnikowy czynny: głuszący

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	głuszący	głuszący	głuszący	głuszące	głusząca
D.	głuszącego	głuszącego	głuszącego	głuszącego	głuszącej
C.	głuszącemu	głuszącemu	głuszącemu	głuszącemu	głuszącej
B.	głuszącego	głuszącego	głuszący	głuszące	głuszącą
N.	głuszącym	głuszącym	głuszącym	głuszącym	głuszącą
Ms.	głuszącym	głuszącym	głuszącym	głuszącym	głuszącej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	głuszący	głuszący	głuszące	głuszące
D.	głuszących	głuszących	głuszących	głuszących
C.	głuszącym	głuszącym	głuszącym	głuszącym
B.	głuszących	głuszących	głuszących	głuszące
N.	głuszącymi	głuszącymi	głuszącymi	głuszącymi
Ms.	głuszących	głuszących	głuszących	głuszących

imiesłów przymiotnikowy bierny: głuszony

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	głuszony	głuszony	głuszony	głuszone	głuszona
D.	głuszonego	głuszonego	głuszonego	głuszonego	głuszonej
C.	głuszonemu	głuszonemu	głuszonemu	głuszonemu	głuszonej
B.	głuszonego	głuszonego	głuszony	głuszone	głuszoną
N.	głuszonym	głuszonym	głuszonym	głuszonym	głuszoną
Ms.	głuszonym	głuszonym	głuszonym	głuszonym	głuszonej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	głuszeni	głuszeni	głuszone	głuszone
D.	głuszonych	głuszonych	głuszonych	głuszonych
C.	głuszonym	głuszonym	głuszonym	głuszonym
B.	głuszonych	głuszonych	głuszonych	głuszone
N.	głuszonymi	głuszonymi	głuszonymi	głuszonymi
Ms.	głuszonych	głuszonych	głuszonych	głuszonych

Składnia

Rz_osobowy

+

głuszyć

+

CO + (CZYM)

Pochodzenie

psł. *glušiti 'pozbawiać możliwości słyszenia; tłumić, zagłuszać dźwięki'