tchórzliwie

  • w sposób właściwy dla kogoś, kto łatwo zaznaje uczucia strachu i z tego powodu unika działań wiążących się z jakimkolwiek niebezpieczeństwem
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Usposobienie człowieka

    cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności

    • postąpić, uciekać, zachować się, zagrać tchórzliwie
  • Długo, z pewnością zbyt długo, zachowywałem się ostrożnie, a mówiąc dosadniej - tchórzliwie, bo po wyjściu w r. 1977 z „Czytelnika” na emeryturę powinienem był od razu wyjść z partii, tak jak to zrobiła moja Irenka.

    źródło: NKJP: Ryszard Matuszewski: Alfabet: wybór z pamięci 90-latka, 2004

    A na to jest jedna droga: odnaleźć siebie - nie uciekać tchórzliwie przed życiem, lecz podjąć dawną walkę ze złem i krzywdą świata, dawne hasła, głoszone innym z wiarą i miłością.

    źródło: NKJP: Stefan Leder, Witold Leder: Czerwona nić : ze wspomnień i prac rodziny Lederów, 2005

    Do rzadkości należą ludzie, którzy żyją tak, jak by się można było tego spodziewać po ich wypowiedziach. Żyją gorzej, nędzniej i tchórzliwiej.

    źródło: NKJP: Czesław Miłosz: Legendy nowoczesności: eseje okupacyjne, 1996

    Hitler tchórzliwie odebrał sobie życie, pozostawiając Rzeszę na pastwę zwycięskich wrogów.

    źródło: NKJP: Andrzej Szczypiorski: Noc, dzień i noc, 1991

  • część mowy: przysłówek

    stopień równy tchórzliwie
    stopień wyższy tchórzliwiej
  • Zob.  tchórz 

CHRONOLOGIZACJA:
1848, Biblioteka Naukowego Zakładu imienia Ossolińskich, t. 1, books.google.pl
Data ostatniej modyfikacji: 29.12.2017