karakon
-
duży, brunatnoczarny owad o wydłużonym ciele z parą czułków na głowie, żywiący się odpadkami w domach, sklepach i magazynach żywności
-
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
owady -
Jaki prusak? To jest karakon. Przecież widzę.
źródło: Internet: demotywatory.pl
- No i? - Zubik przerwał ciszę i rozgniótł cygaro, które przypominało teraz Popielskiemu ogromnego, zdeptanego karakona.
źródło: NKJP: Marek Krajewski: Głowa Minotaura, 2009
Stąd wyfruwa na świat żarłoczna szarańcza, nieczyste robactwo, karakony, pluskwy, wszy, by się rozmnożyć na krwi żyjących i odlecieć do piekła.
źródło: NKJP: Bogdan Wojdowski: Chleb rzucony umarłym, 1971
[...] w mieszkaniu jest wilgoć i pełno karaluchów, a na dowód swoich słów pokazuje słoik z zebranym robactwem. - Nigdy nie zauważyliśmy tam karakonów. Budynek jest wielofunkcyjny, tam jest stołówka, przedszkole, ośrodek zdrowia i biblioteka.
źródło: NKJP: (TEZ): Karaluchy w mieszkaniu?, Dziennik Polski, 2008-07-17
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. karakon
karakony
D. karakona
karakonów
C. karakonowi
karakonom
B. karakona
karakony
N. karakonem
karakonami
Ms. karakonie
karakonach
W. karakonie
karakony
-
ros. tarakán
z tur.