manewr

[...] Puławianie tracili stanowiska, on jednak znał ich siłę, spryt i zdolność manewru i prowadził politykę informacyjną i repertuarową tak, żeby nie palić za sobą mostów.

źródło: NKJP: Witold Zalewski: Zakładnicy, 2001

Przed chwilą był świadkiem artystycznie rozegranego manewru politycznego. Królowa nie tylko nikogo nie obraziła, ale wręcz niebotycznie wywyższyła tych, którzy na to zasłużyli, jednocześnie nie dając widocznego powodu do niezadowolenia stronie przeciwnej.

źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Piołun i miód Kroniki Drugiego Kręgu Księga III, 2003

Może Stone jednak czeka gdzieś w pobliżu? Skąd mam pewność, że rzeczywiście mnie zdradził? Wszystko mogło być świadomym manewrem z jego strony.

źródło: NKJP: Marta Tomaszewska: Podróż do krainy om Opowieść hipotetyczna, 1974

Dziś po latach określa owe manewry rozumem politycznym, doświadczeniem, które wynika z uczestniczenia w stu zmowach, gimnastyka podnoszonych rąk zwana głosowaniem, kiedy już rozpoznał, kto ma przewagę, za kim wypada się opowiedzieć lub przeciw komu milczeć, milczeniem cięższym niż płyta grobowa, kiedy potępiano niewinnych.

źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Kamienne tablice, 1994