tupnąć - Wielki słownik języka polskiego PAN

mocno uderzyć stopą, łapą lub kopytem w ziemię bądź inne twarde podłoże

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

czynności i stany fizjologiczne

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

zachowania emocjonalne

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Świat zwierząt

zwyczaje i zachowania zwierząt

hiperonimy:

uderzyć

	Pan nic nie je, prawie nie śpi i jest pan w ciągłym ruchu! - Tak, to prawda - przerwałem. - Ale cóż mi to szkodzi. Tupnęła obcasem, abym się nie wtrącał. źródło: NKJP:Jerzy Krzysztoń: Obłęd, 1983
	– Pójdziesz i już! – Zofia tupnęła nogą. – Ani mi się śni! – Marek też tupnął nogą. źródło: NKJP: Jarosław Gibas: Holzok na prezydenta, Trybuna Śląska, 2003-11-12
	Koń w sąsiednim boksie położył uszy płasko na łbie, parsknął, tupnął kopytem i zezował na nas. źródło: Alexandra Duncan: Ocalona, 2016 (books.google.pl)
	- Tupnął łapą, wzniecając czerwony kurz, który opadł mu na grzbiet. źródło: Internet: slideshare.net

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

bezosobnik: tupnięto

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		tupnijmy
2 os.	tupnij	tupnijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	tupnąłbym bym tupnął	tupnęłabym bym tupnęła	tupnęłobym bym tupnęło	tupnęlibyśmy byśmy tupnęli	tupnęłybyśmy byśmy tupnęły
2 os.	tupnąłbyś byś tupnął	tupnęłabyś byś tupnęła	tupnęłobyś byś tupnęło	tupnęlibyście byście tupnęli	tupnęłybyście byście tupnęły
3 os.	tupnąłby by tupnął	tupnęłaby by tupnęła	tupnęłoby by tupnęło	tupnęliby by tupnęli	tupnęłyby by tupnęły

bezosobnik: tupnięto by

bezokolicznik: tupnąć

imiesłów przysłówkowy uprzedni:

tupnąwszy

gerundium: tupnięcie

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: tupać

+

tupnąć

+

CZYM