uciszyć

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1. tłum

  • 1.

    sprawić, że ktoś przestaje mówić lub zachowywać się głośno i hałaśliwie
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Relacje międzyludzkie

    określenia relacji międzyludzkich


    KATEGORIE FIZYCZNE

    Cechy i właściwości materii

    dźwięki

    • uciszyć dzieci, klasę, salę, tłum
    • uciszyć gestem, machnięciem ręki, skinieniem dłoni
  • W stosownej chwili uciszę salę łagodnym gestem. I rzeknę: „Nic, co ludzkie, nie było mi obojętne...” A potem uświadomię słuchaczom, jakie dźwigałem brzemię na swoich barkach, czerpiąc siłę z mocy narodu.

    źródło: NKJP: Jerzy Krzysztoń: Obłęd, 1980

    Elżbieta Krukowska uniosła ręce, starając się uciszyć tłum. Na próżno, mało kto zwrócił na nią uwagę.

    źródło: NKJP: Mariusz Kaszyński: Skarb w glinianym naczyniu, 2008

    Policjanci przyjadą na miejsce, uciszą głośne towarzystwo i spiszą protokół.

    źródło: NKJP: Aurelia Pawlak: Zapisz lub zapamiętaj, Polska Głos Wielkopolski, 2004-12-09

    Piotr chciał o coś zapytać, ale mężczyzna uciszył go ruchem dłoni.

    źródło: NKJP: Mariusz Kaszyński: Martwe światło, Martwe światło, 2009

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. uciszę
    uciszymy
    2 os. uciszysz
    uciszycie
    3 os. uciszy
    uciszą

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. uciszyłem
    +(e)m uciszył
    uciszyłam
    +(e)m uciszyła
    uciszyłom
    +(e)m uciszyło
    uciszyliśmy
    +(e)śmy uciszyli
    uciszyłyśmy
    +(e)śmy uciszyły
    2 os. uciszyłeś
    +(e)ś uciszył
    uciszyłaś
    +(e)ś uciszyła
    uciszyłoś
    +(e)ś uciszyło
    uciszyliście
    +(e)ście uciszyli
    uciszyłyście
    +(e)ście uciszyły
    3 os. uciszył
    uciszyła
    uciszyło
    uciszyli
    uciszyły

    bezosobnik: uciszono

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. uciszmy
    2 os. ucisz
    uciszcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. uciszyłbym
    bym uciszył
    uciszyłabym
    bym uciszyła
    uciszyłobym
    bym uciszyło
    uciszylibyśmy
    byśmy uciszyli
    uciszyłybyśmy
    byśmy uciszyły
    2 os. uciszyłbyś
    byś uciszył
    uciszyłabyś
    byś uciszyła
    uciszyłobyś
    byś uciszyło
    uciszylibyście
    byście uciszyli
    uciszyłybyście
    byście uciszyły
    3 os. uciszyłby
    by uciszył
    uciszyłaby
    by uciszyła
    uciszyłoby
    by uciszyło
    uciszyliby
    by uciszyli
    uciszyłyby
    by uciszyły

    bezosobnik: uciszono by

    bezokolicznik: uciszyć

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: uciszywszy

    gerundium: uciszenie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: uciszony

    odpowiednik aspektowy: uciszać

  • bez ograniczeń + uciszyć +
    KOGO/CO
  • Z przedrostkiem u- od daw. ciszyć 'uciszać' < psł. *tišiti 'uspokajać, czynić cichym'; zob. cichy