-
3.
sprawić, że jakieś uczucia lub myśli stają się mniej intensywne bądź rzadziej obecne
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
emocje i uczucia -
- uciszyć ból, emocje, gniew, serce
-
Każda medytacja wymaga uciszenia myśli.
źródło: NKJP: Edward Rozumowski: Reiki: naturalna metoda uzdrawiania przez nakładanie rąk, 2008
Wprawdzie zmiana zarządu w PZU SA pozwoliła nieco uciszyć emocje, złe wrażenie jednak pozostało.
źródło: NKJP: Artur Makowiecki: Poszukiwany prezes i wiceprezes PIU, Gazeta Ubezpieczeniowa, 2008-06-03
Słuchaj swego serca. - Po co? Żeby znów zdradziło? - Marta, Marta źle mówisz. Nigdy nie uciszysz bicia serca, nawet gdy będziesz udawała, że nie słyszysz, co do ciebie mówi.
źródło: NKJP: Wiesława Maria Korczyńska: Wróć..., 2001
Natalia uciszyła głos swego sumienia, ale ono nie chciało być cicho.
źródło: NKJP: Dariusz Chętkowski: Ostatni weekend, 2007
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. uciszę
uciszymy
2 os. uciszysz
uciszycie
3 os. uciszy
uciszą
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. uciszyłem
+(e)m uciszył
uciszyłam
+(e)m uciszyła
uciszyłom
+(e)m uciszyło
uciszyliśmy
+(e)śmy uciszyli
uciszyłyśmy
+(e)śmy uciszyły
2 os. uciszyłeś
+(e)ś uciszył
uciszyłaś
+(e)ś uciszyła
uciszyłoś
+(e)ś uciszyło
uciszyliście
+(e)ście uciszyli
uciszyłyście
+(e)ście uciszyły
3 os. uciszył
uciszyła
uciszyło
uciszyli
uciszyły
bezosobnik: uciszono
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. uciszmy
2 os. ucisz
uciszcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. uciszyłbym
bym uciszył
uciszyłabym
bym uciszyła
uciszyłobym
bym uciszyło
uciszylibyśmy
byśmy uciszyli
uciszyłybyśmy
byśmy uciszyły
2 os. uciszyłbyś
byś uciszył
uciszyłabyś
byś uciszyła
uciszyłobyś
byś uciszyło
uciszylibyście
byście uciszyli
uciszyłybyście
byście uciszyły
3 os. uciszyłby
by uciszył
uciszyłaby
by uciszyła
uciszyłoby
by uciszyło
uciszyliby
by uciszyli
uciszyłyby
by uciszyły
bezosobnik: uciszono by
bezokolicznik: uciszyć
imiesłów przysłówkowy uprzedni: uciszywszy
gerundium: uciszenie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. uciszenie
uciszenia
D. uciszenia
uciszeń
C. uciszeniu
uciszeniom
B. uciszenie
uciszenia
N. uciszeniem
uciszeniami
Ms. uciszeniu
uciszeniach
W. uciszenie
uciszenia
imiesłów przymiotnikowy bierny: uciszony
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. uciszony
uciszony
uciszony
uciszone
uciszona
D. uciszonego
uciszonego
uciszonego
uciszonego
uciszonej
C. uciszonemu
uciszonemu
uciszonemu
uciszonemu
uciszonej
B. uciszonego
uciszonego
uciszony
uciszone
uciszoną
N. uciszonym
uciszonym
uciszonym
uciszonym
uciszoną
Ms. uciszonym
uciszonym
uciszonym
uciszonym
uciszonej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. uciszeni
uciszeni
uciszone
uciszone
D. uciszonych
uciszonych
uciszonych
uciszonych
C. uciszonym
uciszonym
uciszonym
uciszonym
B. uciszonych
uciszonych
uciszonych
uciszone
N. uciszonymi
uciszonymi
uciszonymi
uciszonymi
Ms. uciszonych
uciszonych
uciszonych
uciszonych
odpowiednik aspektowy: uciszać
-
+ uciszyć + CO -
Z przedrostkiem u- od daw. ciszyć 'uciszać' < psł. *tišiti 'uspokajać, czynić cichym'; zob. cichy