uciszyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

4.

sprawić, że osoby, których informacje można uznać za szkodliwe, przestaną być zagrożeniem, a niepożądane działania i wypowiedzi skończą się

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

	- Oni zawsze wymieniali te same nazwiska księży [...]. Chcieli, żebyśmy ich uciszyli. źródło: NKJP: Ewa Milewicz, Mikołaj Lizut: Ci zbóje, z którymi się spotykałem, Gazeta Wyborcza, 1999-03-02
	Miasteczko namiotowe szybko zniknęło, a Łukaszenko właściwymi sobie sposobami uciszył opozycję. źródło: NKJP: Ludzie i wydarzenia 2006. Świat, Polityka, 2006-12-23
	W okolicy zorganizowano manewry wojskowe, co miało uciszyć głosy sprzeciwu. źródło: NKJP: Robert Stefanicki: Mnisi z Tybetu stawiają opór chińskim najeźdźcom, Dziennik Zachodni, 2008-01-22
	[...] Hu składał ogólnikowe deklaracje, które [...] nie uciszą głosów w Kongresie na rzecz wprowadzenia protekcjonistycznych posunięć wobec towarów chińskich. źródło: NKJP: (PAP): Bez przełomu, Dziennik Polski, 2006-04-21

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	uciszyłem +(e)m uciszył	uciszyłam +(e)m uciszyła	uciszyłom +(e)m uciszyło	uciszyliśmy +(e)śmy uciszyli	uciszyłyśmy +(e)śmy uciszyły
2 os.	uciszyłeś +(e)ś uciszył	uciszyłaś +(e)ś uciszyła	uciszyłoś +(e)ś uciszyło	uciszyliście +(e)ście uciszyli	uciszyłyście +(e)ście uciszyły
3 os.	uciszył	uciszyła	uciszyło	uciszyli	uciszyły

bezosobnik: uciszono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		uciszmy
2 os.	ucisz	uciszcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	uciszyłbym bym uciszył	uciszyłabym bym uciszyła	uciszyłobym bym uciszyło	uciszylibyśmy byśmy uciszyli	uciszyłybyśmy byśmy uciszyły
2 os.	uciszyłbyś byś uciszył	uciszyłabyś byś uciszyła	uciszyłobyś byś uciszyło	uciszylibyście byście uciszyli	uciszyłybyście byście uciszyły
3 os.	uciszyłby by uciszył	uciszyłaby by uciszyła	uciszyłoby by uciszyło	uciszyliby by uciszyli	uciszyłyby by uciszyły

bezosobnik: uciszono by

bezokolicznik: uciszyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: uciszywszy

gerundium: uciszenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: uciszony

odpowiednik aspektowy: uciszać

+

uciszyć

+

CO

Z przedrostkiem u- od daw. ciszyć 'uciszać' < psł. *tišiti 'uspokajać, czynić cichym'; zob. cichy