-
1.a
stan psychiczny występujący w sytuacji, gdy wydarzyło się lub dzieje się coś, co uznajemy za naruszenie naszej godności i przez co czujemy się gorsi -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
emocje i uczucia -
synonimy: poniżenie
-
- bolesne, głębokie, najgorsze, straszliwe, wielkie; dodatkowe, kolejne; osobiste; publiczne; moralne upokorzenie; ciągłe upokorzenia
- upokorzenie i ból, upokorzenie i cierpienie, upokorzenie i strach, upokorzenie i wstyd
- poczucie, uczucie, stan; chęć; ból, gorycz; łzy upokorzenia; lata upokorzeń
- odwet, rewanż za upokorzenie
- doznać/doznawać upokorzenia
- czuć; przeżywać upokorzenie
- płakać; zrodzić się z upokorzenia
- godzić się na upokorzenie
- żyć w upokorzeniu
-
Nagle poczuł wilgoć na policzkach i zrozumiał, że to łzy. Z uczuciem upokorzenia ocierał chusteczką twarz, obcy człowiek był świadkiem jego słabości.
źródło: NKJP: Maria Nurowska: Dwie Miłości, 2008
Wdowa, matka i ojciec w jednej osobie, wyrobnica. Na dodatek była ziemianka, co było przyczyną ciągłych upokorzeń ze strony przełożonych. A tu jeszcze wielki Stalin.
źródło: NKJP: Antoni Kroh: Starorzecza, 2010
Niewierna żona, której mąż przebywa dłuższy czas w delegacji, nie widzi możliwości wychowania noworodka, wie, że mąż nigdy nie wybaczyłby jej doznanego upokorzenia.
źródło: NKJP: Katarzyna Socha: Tragedia w szpitalu. Porzucone noworodki, Życie Podkarpackie, 2005
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. upokorzenie
upokorzenia
D. upokorzenia
upokorzeń
C. upokorzeniu
upokorzeniom
B. upokorzenie
upokorzenia
N. upokorzeniem
upokorzeniami
Ms. upokorzeniu
upokorzeniach
W. upokorzenie
upokorzenia
-
Od: upokorzyć