wyciszyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

spowodować, że coś stanie się ciche

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

dźwięki

synonimy:

wygłuszyć
wytłumić

	Wyciszono silniki, ale asfalt, ze względów bezpieczeństwa, jest bardziej chropowaty, opony mniej łyse - problemem jest więc tzw. hałas toczenia. źródło: NKJP: Wojciech Markiewicz: Na tropach ciszy, Polityka, 2000-10-21
	Za chwilę Józek wyciszy muzykę, zostawi prężące się dziewczyny i powie: - Dziś jest wtorek, 44. dzień roku. Imieniny obchodzą Grzegorz i Kaśka. źródło: NKJP: Dariusz Kortko: Gdzie śmigasz krasna kanioło?, Gazeta Wyborcza, 1996-03-15
	– Oglądałem bieg, ale wyciszyłem głos. Nie mogłem znieść bezsensownych komentarzy pewnej osoby w Eurosporcie [...]. źródło: NKJP: Dariusz Grzyb: Rodzice w skupieniu, brat w pracy, Gazeta Krakowska, 2006-02-13
	- Niektórzy fotografowali i nagrywali nauczycieli podczas lekcji - mówi jeden z uczniów. - Tylko niektórzy w klasie wyciszali swoje aparaty. źródło: NKJP: Anna Pilarska: Bez komórek, Gazeta Poznańska, 2006-11-09

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyciszyłem +(e)m wyciszył	wyciszyłam +(e)m wyciszyła	wyciszyłom +(e)m wyciszyło	wyciszyliśmy +(e)śmy wyciszyli	wyciszyłyśmy +(e)śmy wyciszyły
2 os.	wyciszyłeś +(e)ś wyciszył	wyciszyłaś +(e)ś wyciszyła	wyciszyłoś +(e)ś wyciszyło	wyciszyliście +(e)ście wyciszyli	wyciszyłyście +(e)ście wyciszyły
3 os.	wyciszył	wyciszyła	wyciszyło	wyciszyli	wyciszyły

bezosobnik: wyciszono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wyciszmy
2 os.	wycisz	wyciszcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyciszyłbym bym wyciszył	wyciszyłabym bym wyciszyła	wyciszyłobym bym wyciszyło	wyciszylibyśmy byśmy wyciszyli	wyciszyłybyśmy byśmy wyciszyły
2 os.	wyciszyłbyś byś wyciszył	wyciszyłabyś byś wyciszyła	wyciszyłobyś byś wyciszyło	wyciszylibyście byście wyciszyli	wyciszyłybyście byście wyciszyły
3 os.	wyciszyłby by wyciszył	wyciszyłaby by wyciszyła	wyciszyłoby by wyciszyło	wyciszyliby by wyciszyli	wyciszyłyby by wyciszyły

bezosobnik: wyciszono by

bezokolicznik: wyciszyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wyciszywszy

gerundium: wyciszenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: wyciszony

odpowiednik aspektowy: wyciszać

+

wyciszyć

+

CO

Z przedrostkiem wy- od daw. ciszyć 'uciszać' < psł. *tišiti 'uspokajać, czynić cichym'; zob. cichy