dialog - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

3.

wielokrotna wymiana opinii między stronami, mająca doprowadzić je do uzgodnienia stanowisk

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

stosunki, grupy i organizacje społeczne

Połączenia

intensywny; konstruktywny, owocny, rzeczowy; trudny dialog; dialog ekumeniczny, międzykulturowy, międzyreligijny, polityczny, społeczny
dialog między ludźmi, między religiami; między rządem a opozycją
dialog i pojednanie, dialog i tolerancja, dialog i współpraca
partnerzy, uczestnicy; płaszczyzna; wynik dialogu
gotowość do dialogu
dialog z niewierzącymi; z islamem, z judaizmem, z opozycją, z władzami
skłonny do dialogu
nawiązać, podjąć/podejmować, prowadzić; ułatwiać, utrudniać dialog
wejść/wchodzić w dialog

Cytaty

Po 1980 roku bywał w Polsce dialog społeczeństwa z władzą i władzy z Kościołem, ale nie było już dialogu marksistów z katolikami, bo w gruncie rzeczy nie było przecież marksistów.

źródło: NKJP: Adam Michnik: Między Panem a Plebanem, 1995

[...] Cele i dążenia Polski i Słowenii stały się identyczne. Mamy też podobny przebieg wewnętrznych przemian. Naturalny jest więc intensywny dialog polityczny między nami.

źródło: NKJP: Edward Krzemień: Rozmowa z prezydentem Słowenii Milanem Kuczanem, Gazeta Wyborcza, 1996-08-29

W latach posoborowych Kościoły prowadzą dialogi ekumeniczne w płaszczyźnie ogólnokościelnej i lokalnej.

źródło: NKJP: Daniel Olszewski: Dzieje chrześcijaństwa w zarysie, 1996

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m3

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	dialog	dialogi
D.	dialogu	dialogów
C.	dialogowi	dialogom
B.	dialog	dialogi
N.	dialogiem	dialogami
Ms.	dialogu	dialogach
W.	dialogu	dialogi

Składnia

	+	dialog	+	między KIM/CZYM
	+	dialog	+	(KOGO/CZEGO) + z KIM/CZYM

Pochodzenie

łac. dialogus

z gr. diálogos 'rozmowa'