-
8.
pot. zacząć zajmować się określonego rodzaju aktywnością -
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Praca
rodzaje pracy
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości czasu
upływ czasu -
- ruszyć do ataku, do boju, do natarcia, do szturmu, do walki
- ruszyć na spotkanie; na poszukiwanie czegoś; na podbój, na wojnę
- ruszyć po pomoc
- ruszyć w pogoń, w pościg; w drogę, w podróż, w teren
- ruszyć z robotą
-
Wyglądał na trzeźwego. Pozostała część ekipy była natomiast tak skacowana po weekendzie, że z robotą ruszyli dopiero w południe.
źródło: NKJP: Mariusz Ziomecki: Lato nieśmiertelnych, 2002
Dzięki opowieściom dziadka nie tylko ruszył na poszukiwanie zaginionych członków rodziny, ale stał się też filologiem klasycznym.
źródło: NKJP: Justyna Sobolewska: Daleko od sztetla, Polityka, nr 2688, 2009-01-17
Tamci zorientowali się, że uciekam, ruszyli w pościg.
źródło: NKJP: Marcin Wojciechowski: Pomarańczowy majdan, 2006
Natychmiast po wymianie dokumentów ratyfikacyjnych w Lipawie, na początku listopada 1920 r., oddziały Bałachowicza i Petlury ruszyły do akcji, posuwając się dość znacznie naprzód.
źródło: NKJP: Waldemar Michowicz: Historia dyplomacji polskiej, 1995
Nie wiadomo też, jak banki poradzą sobie z ogromną rzeszą klientów, którzy po 20 grudnia ruszą po odbiór świadectw depozytowych i nie wykorzystanych pieniędzy.
źródło: NKJP: Giełda w listopadzie, Gazeta Wyborcza, 1993-12-02
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. ruszę
ruszymy
2 os. ruszysz
ruszycie
3 os. ruszy
ruszą
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. ruszyłem
+(e)m ruszył
ruszyłam
+(e)m ruszyła
ruszyłom
+(e)m ruszyło
ruszyliśmy
+(e)śmy ruszyli
ruszyłyśmy
+(e)śmy ruszyły
2 os. ruszyłeś
+(e)ś ruszył
ruszyłaś
+(e)ś ruszyła
ruszyłoś
+(e)ś ruszyło
ruszyliście
+(e)ście ruszyli
ruszyłyście
+(e)ście ruszyły
3 os. ruszył
ruszyła
ruszyło
ruszyli
ruszyły
bezosobnik: ruszono
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. ruszmy
2 os. rusz
ruszcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. ruszyłbym
bym ruszył
ruszyłabym
bym ruszyła
ruszyłobym
bym ruszyło
ruszylibyśmy
byśmy ruszyli
ruszyłybyśmy
byśmy ruszyły
2 os. ruszyłbyś
byś ruszył
ruszyłabyś
byś ruszyła
ruszyłobyś
byś ruszyło
ruszylibyście
byście ruszyli
ruszyłybyście
byście ruszyły
3 os. ruszyłby
by ruszył
ruszyłaby
by ruszyła
ruszyłoby
by ruszyło
ruszyliby
by ruszyli
ruszyłyby
by ruszyły
bezosobnik: ruszono by
bezokolicznik: ruszyć
imiesłów przysłówkowy uprzedni: ruszywszy
gerundium: ruszenie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. ruszenie
ruszenia
D. ruszenia
ruszeń
C. ruszeniu
ruszeniom
B. ruszenie
ruszenia
N. ruszeniem
ruszeniami
Ms. ruszeniu
ruszeniach
W. ruszenie
ruszenia
odpowiednik aspektowy: ruszać
-
Rzosobowy + ruszyć + do CZEGO | na CO | po CO | w CO | z CZYM -
psł. *rušiti (< *ruchi- < *rou̯s-ī-) 'wprawiać w ruch, popychać, poruszać, naruszać, poruszając obalać, zwalać'
Budowa wskazuje na pierwotny czasownik wielokrotny, prawdopodobnie od psł. *rusti ‘ryć, kopać, kopiąc przewracać, poruszać (np. ziemię)’, niepoświadczonego jednak realnie w językach słowiańskich. (Bor)