-
1.
przybyć ponownie do miejsca, w którym się już było wcześniej -
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości materii
ruch i spoczynek -
synonimy: powrócić
-
- ojciec wrócił
- wrócić do domu, do hotelu, do mieszkania; do kuchni, do pokoju, do sypialni; do biurka, do łóżka, do stolika; do samochodu; do Warszawy, do Zakopanego; do Polski; do ojczyzny
- wrócić na miejsce
- wrócić po wojnie
- wrócić w nocy
- wrócić z obozu, z podróży, z wyprawy; z pracy; z wojny; z Paryża
- wrócić ze szkoły, ze szpitala
- wrócić potem; natychmiast, niedługo, prędko, szybko, zaraz; po chwili; wcześniej, późno; niedawno; jutro, nazajutrz; popołudniu, rano, wieczorem; stamtąd; tutaj; spokojnie; szczęśliwie
- postanowić; musieć; zdążyć; kazać, pozwolić wrócić
- wrócić i zostać; pojechać i wrócić, wyjść i wrócić
-
Podwiozłem go pod Operetkę, dał mi trzy tysiące i natychmiast wróciłem do Zakopanego. Po południu byłem na miejscu.
źródło: NKJP: Janusz Płoński, Maciej Rybiński: Góralskie tango, 1978
Kiedy około godziny 21.00 wrócił do domu Leszek D., dziewczyna podała mu kolację, zamieniła kilka słów, po czym zajęła się szykowaniem dzieci do snu.
źródło: NKJP: Ewa Kozierkiewicz-Widermańska: Nieszczęścia chodzą parami,Detektyw, nr 5 (153), 1999
Był bardzo silny mróz. Przemarzła do tego stopnia, że musiała wrócić do leśniczówki jeszcze przed ogniskiem kończącym polowanie.
źródło: NKJP: Ksawery Kunikowski: Amazonka z fuzją, Express Ilustrowany, 2003-03-01
Zadzwonił do pracy, że będzie później, wziął dwie aspiryny i wrócił do łóżka, gdzie – był tego pewien – nie usnął, lecz stracił przytomność.
źródło: NKJP: Zygmunt Miłoszewski: Uwikłanie, 2007
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. wrócę
wrócimy
2 os. wrócisz
wrócicie
3 os. wróci
wrócą
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. wróciłem
+(e)m wrócił
wróciłam
+(e)m wróciła
wróciłom
+(e)m wróciło
wróciliśmy
+(e)śmy wrócili
wróciłyśmy
+(e)śmy wróciły
2 os. wróciłeś
+(e)ś wrócił
wróciłaś
+(e)ś wróciła
wróciłoś
+(e)ś wróciło
wróciliście
+(e)ście wrócili
wróciłyście
+(e)ście wróciły
3 os. wrócił
wróciła
wróciło
wrócili
wróciły
bezosobnik: wrócono
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. wróćmy
2 os. wróć
wróćcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. wróciłbym
bym wrócił
wróciłabym
bym wróciła
wróciłobym
bym wróciło
wrócilibyśmy
byśmy wrócili
wróciłybyśmy
byśmy wróciły
2 os. wróciłbyś
byś wrócił
wróciłabyś
byś wróciła
wróciłobyś
byś wróciło
wrócilibyście
byście wrócili
wróciłybyście
byście wróciły
3 os. wróciłby
by wrócił
wróciłaby
by wróciła
wróciłoby
by wróciło
wróciliby
by wrócili
wróciłyby
by wróciły
bezosobnik: wrócono by
bezokolicznik: wrócić
imiesłów przysłówkowy uprzedni:
wróciwszy
gerundium: wrócenie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. wrócenie
wrócenia
D. wrócenia
wróceń
C. wróceniu
wróceniom
B. wrócenie
wrócenia
N. wróceniem
wróceniami
Ms. wróceniu
wróceniach
W. wrócenie
wrócenia
odpowiednik aspektowy: wracać
-
Rzosobowy + wrócić + DOKĄD + (SKĄD) -
psł. *vortiti, *vort'ǫ 'kręcić, obracać; powodować, że coś się kręci, obraca'
Por. wiercić