wyleźć - Wielki słownik języka polskiego PAN

6.

pot. ktoś w danej sytuacji okazał się kimś

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Usposobienie człowieka

pijaczek, złodziej wylazł; zwierzę wylazło z kogoś

Co zyskał? Czyste otoczenie – przynajmniej do najbliższego weekendu. Co stracił? Dobre imię. Bo znajomi, którzy nie przyłączyli się do akcji i obserwowali jego poczynania zza firanek, zaczęli wygadywać: patrzcie niby profesor, a wylazł z niego zwykły śmieciarz.

źródło: NKJP: Felietony, Gazeta Poznańska, 2003-04-25

Z początku wydawała się ponętna i atrakcyjna, potem, po ślubie, wylazła z niej kuchta.

źródło: NKJP: ...i nie opuszczę cię aż do śmierci, Dziennik Polski, 2002-12-14

Mam wrażenie, że zapadł na jakąś groźną chorobę i przestał być sobą. Nagle wylazł z niego zimny, bezwzględny psychopata. – To pancerz. Chroni go przed uczuciami, których się boi albo nie umie znieść.

źródło: NKJP: Manuela Gretkowska: Sceny z życia pozamałżeńskiego, 2003

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	wylezę	wyleziemy
2 os.	wyleziesz	wyleziecie
3 os.	wylezie	wylezą

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wylazłem +(e)m wylazł	wylazłam +(e)m wylazła	wylazłom +(e)m wylazło	wyleźliśmy +(e)śmy wyleźli	wylazłyśmy +(e)śmy wylazły
2 os.	wylazłeś +(e)ś wylazł	wylazłaś +(e)ś wylazła	wylazłoś +(e)ś wylazło	wyleźliście +(e)ście wyleźli	wylazłyście +(e)ście wylazły
3 os.	wylazł	wylazła	wylazło	wyleźli	wylazły

bezosobnik: wyleziono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wyleźmy
2 os.	wyleź	wyleźcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wylazłbym bym wylazł	wylazłabym bym wylazła	wylazłobym bym wylazło	wyleźlibyśmy byśmy wyleźli	wylazłybyśmy byśmy wylazły
2 os.	wylazłbyś byś wylazł	wylazłabyś byś wylazła	wylazłobyś byś wylazło	wyleźlibyście byście wyleźli	wylazłybyście byście wylazły
3 os.	wylazłby by wylazł	wylazłaby by wylazła	wylazłoby by wylazło	wyleźliby by wyleźli	wylazłyby by wylazły

bezosobnik: wyleziono by

bezokolicznik: wyleźć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wylazłszy

gerundium: wylezienie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	wylezienie	wylezienia
D.	wylezienia	wylezień
C.	wylezieniu	wylezieniom
B.	wylezienie	wylezienia
N.	wylezieniem	wylezieniami
Ms.	wylezieniu	wylezieniach
W.	wylezienie	wylezienia

odpowiednik aspektowy: wyłazić

Składnia

+

wyleźć

+

z KOGO

Pochodzenie

Zob. leźć