umocnić - Wielki słownik języka polskiego PAN

4.

upewnić kogoś o słuszności jego przekonania lub zamiaru

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

synonimy:

utwierdzić

umocnić w postanowieniu, w przekonaniu, w przeświadczeniu, w słuszności czegoś, w zamiarze

W roku 1940 wizyta Mołotowa w Berlinie umocniła Hitlera w jego decyzji dokonania inwazji.

źródło: NKJP: Kazimierz Dziewanowski: Błąd przelicytowania, Gazeta Wyborcza, 1995-10-20

Obaj artyści zamierzają dalej rozwijać swoje umiejętności. Sukces pierwszej wspólnej wystawy tylko umocnił ich w tych zamiarach.

źródło: NKJP: ŁUKASZ STACHERCZAK: Lepszy ołówek w garści, niż … w szufladzie, 2008-03-18

Wiele wskazuje też na to, że Erika umocniła ojca w odmowie przyjęcia Nagrody Państwowej NRD w 1953 i zaproszenia do Moskwy rok później.

źródło: NKJP: Egon Naganowski: Pociąg do mocnych wrażeń, Gazeta Wyborcza, 1999-01-09

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	umocniłem +(e)m umocnił	umocniłam +(e)m umocniła	umocniłom +(e)m umocniło	umocniliśmy +(e)śmy umocnili	umocniłyśmy +(e)śmy umocniły
2 os.	umocniłeś +(e)ś umocnił	umocniłaś +(e)ś umocniła	umocniłoś +(e)ś umocniło	umocniliście +(e)ście umocnili	umocniłyście +(e)ście umocniły
3 os.	umocnił	umocniła	umocniło	umocnili	umocniły

bezosobnik: umocniono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		umocnijmy
2 os.	umocnij	umocnijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	umocniłbym bym umocnił	umocniłabym bym umocniła	umocniłobym bym umocniło	umocnilibyśmy byśmy umocnili	umocniłybyśmy byśmy umocniły
2 os.	umocniłbyś byś umocnił	umocniłabyś byś umocniła	umocniłobyś byś umocniło	umocnilibyście byście umocnili	umocniłybyście byście umocniły
3 os.	umocniłby by umocnił	umocniłaby by umocniła	umocniłoby by umocniło	umocniliby by umocnili	umocniłyby by umocniły

bezosobnik: umocniono by

bezokolicznik: umocnić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: umocniwszy

gerundium: umocnienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: umocniony

+

umocnić

+

KOGO + w CZYM

Zob. mocny