sceptycyzm - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

książk. postawa osoby, która krytycznie i z powątpiewaniem podchodzi do czegoś, nawet jeśli przez innych jest to akceptowane bez zastrzeżeń

Ms. lp wymawiany: [sceptycyźmie] lub [sceptycyzmie].

[sceptycysm] lub [sceptycyzm]

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

duży, (daleko) posunięty, spory, skrajny; pewien; powszechny; zdrowy sceptycyzm
sceptycyzm wobec ludzi; wobec polityki; wobec działań kogoś, wobec planu czegoś, wobec pomysłu kogoś
dystans i sceptycyzm
(duża, pewna) doza, odrobina sceptycyzmu
pełen sceptycyzmu
wyrazić/wyrażać; podzielać sceptycyzm
podchodzić do czegoś, wyrażać się o czymś ze sceptycyzmem

	Duży sceptycyzm jednego z rozmówców wywołała też teza, że minister Wachowski rozpoczął samodzielny marsz ku władzy [...]. źródło: NKJP: Człowiek mroku, Gazeta Wyborcza, 1993-02-20
	Nie ukrywa [...] sceptycyzmu wobec rozwijających się ruchów emancypacyjnych. źródło: NKJP: Jarosław Makowski: Kobiety uczą kościół, 2007
	Dzisiejsi klienci są bardzo nieufni, do każdej nowej oferty podchodzą z obawami i sceptycyzmem. źródło: NKJP: Maciej Dutko: E-biznes. Poradnik praktyka, 2010
	Z głębokim zrozumieniem przyjąłem wypowiedzi przedstawicieli hierarchii kościelnej świadczące o dużym sceptycyzmie wobec tej poprawki [...]. źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 06.05.1999

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m3

Inne uwagi

Zwykle lp

+

sceptycyzm

+

(wobec KOGO/CZEGO)

internac.

ang. scepticism

fr. scepticisme

ros. skepticízm

Od: gr. skeptikós 'wątpiący, krytykujący'.
Por. sceptyk .