-
2.
stan psychiczny kogoś, kto boi się, żeby osoba kochana nie obdarzyła względami kogoś innego, i chce temu przeciwdziałać -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
emocje i uczucia
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia relacji międzyludzkich -
- kobieca, męska; babska; ludzka; bezinteresowna, niekłamana, prawdziwa, wyraźna; ogromna, silna, wielka; chora, chorobliwa, obsesyjna, patologiczna; cicha, skrywana; lekka, zwykłą, zwyczajna; dzika, wściekła; pewna; ogólna, powszechna; wzajemna zazdrość
- zazdrość o dziewczynę, o kobietę, o żonę
- uczucie; atak, szał, wybuch; scena; ból, męki; obiekt; ofiara; odrobina; ukłucie; pod wpływem zazdrości
- szaleć, umrzeć/umierać z zazdrości
-
Największym źródłem cierpienia w tej fazie zakochania jest zazdrość o osobę, z którą ktoś się związał, oraz lęk, że ta osoba może nie odwzajemnić miłości i odejść.
źródło: NKJP: Marek Dziewiecki: Młodzi w poszukiwaniu szczęścia. Szczęście – miłość – seksualność, 2007
Córki Dzidki dostrzegały jednak swymi bystrymi oczyma, że ich ojciec nie zawsze potrafi ukryć uczucie zazdrości o żonę, choć przecież od czasów młodzieńczej miłości Dzidzi i pana Rembowskiego minęło wiele dziesiątków lat.
źródło: NKJP: Jolanta Wachowicz-Makowska: Świat zapamiętany, 2002
Agnieszka cały wieczór rozmawiała z jakimś facetem. To zrobiłem jej następnego dnia scenę zazdrości. Może zbyt ostrą.
źródło: NKJP: Marek Krajewski; Mariusz Czubaj: Róże cmentarne, 2009
Emeryk nieszczęśliwie kochał się w słynnej w Polsce i Norwegii Dagny Przybyszewskiej, żonie Stanisława. Dwa lata później w szale zazdrości zabił najpierw ją, a potem strzelił sobie z rewolweru w usta.
źródło: NKJP: Mariusz Urbanek: Kisielewscy: Jan August, Zygmunt, Stefan, Wacek, 2006
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. zazdrość
zazdrości
D. zazdrości
zazdrości
C. zazdrości
zazdrościom
B. zazdrość
zazdrości
N. zazdrością
zazdrościami
Ms. zazdrości
zazdrościach
W. zazdrości
zazdrości
Inne uwagi
Zwykle lp
-
+ zazdrość + (o KOGO) -
W staropolszczyźnie też zazrość , zazroć 'zazdrość; nienawiść', które nawiązują bezpośrednio do przedrostkowego czasownika zaźrzeć / zajrzeć ‘zazdrościć, odczuwać zazdrość, zawiść' (< psł. *za-zьrěti 'zajrzeć'). Formy z wstawnym -d- są wtórne, identyczne jak w wyrazach zdrada (z wcześniejszego zrada ), zdrój (< psł. *jьzrojь)