wytłumaczyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

sprawić, że coś dla kogoś staje się zrozumiałe

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

autor, lekarz, nauczyciel, psycholog, terapeuta wytłumaczył
wytłumaczyć czytelnikowi, dziecku, klientowi, uczniom, słuchaczom, studentom
wytłumaczyć istotę czegoś, lekcje, powód, różnicę, sens, sytuację, termin, tezę, zadanie, zagadkę, zasadę działania czegoś, zawiłości, znaczenie czegoś
wytłumaczyć na przykładzie
wytłumaczyć w kilku słowach
wytłumaczyć dokładnie, jasno, przystępnie, wyczerpująco; na migi
móc, potrafić, umieć; próbować, usiłować; można, trzeba wytłumaczyć
opisać i wytłumaczyć, pokazać i wytłumaczyć

	Elizabeth poczuła się nagle bezradna, nie wiedziała, jak ma wytłumaczyć [...] dziecku ich obecną sytuację. źródło: NKJP: Maria Nurowska: Powrót do Lwowa, 2008
	Wytłumacz wszystko spokojnie i dokładnie, a może będę mógł pomóc. źródło: NKJP: Katarzyna Pisarzewska: Koncert łgarzy, 2009
	Kiedyś mi Lewski wytłumaczył, że śmierci nie należy się [...] lękać, śmierć jest tylko przejściem z jednego stanu w drugi, z bytu w niebyt. źródło: NKJP: Wiesław Paweł Szymański: Niedźwiedź w katedrze, 1981
	[...] nie potrafił wytłumaczyć, o co właściwie mu chodzi. źródło: NKJP: Kinga Dunin: Tabu, 1998
	- Chodzi mi o to - wytłumaczył - aby nie tracić czasu na próżne wędrówki. źródło: NKJP: Maciej Kuczyński: Atlantyda, wyspa ognia, 1967

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wytłumaczyłem +(e)m wytłumaczył	wytłumaczyłam +(e)m wytłumaczyła	wytłumaczyłom +(e)m wytłumaczyło	wytłumaczyliśmy +(e)śmy wytłumaczyli	wytłumaczyłyśmy +(e)śmy wytłumaczyły
2 os.	wytłumaczyłeś +(e)ś wytłumaczył	wytłumaczyłaś +(e)ś wytłumaczyła	wytłumaczyłoś +(e)ś wytłumaczyło	wytłumaczyliście +(e)ście wytłumaczyli	wytłumaczyłyście +(e)ście wytłumaczyły
3 os.	wytłumaczył	wytłumaczyła	wytłumaczyło	wytłumaczyli	wytłumaczyły

bezosobnik: wytłumaczono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wytłumaczmy
2 os.	wytłumacz	wytłumaczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wytłumaczyłbym bym wytłumaczył	wytłumaczyłabym bym wytłumaczyła	wytłumaczyłobym bym wytłumaczyło	wytłumaczylibyśmy byśmy wytłumaczyli	wytłumaczyłybyśmy byśmy wytłumaczyły
2 os.	wytłumaczyłbyś byś wytłumaczył	wytłumaczyłabyś byś wytłumaczyła	wytłumaczyłobyś byś wytłumaczyło	wytłumaczylibyście byście wytłumaczyli	wytłumaczyłybyście byście wytłumaczyły
3 os.	wytłumaczyłby by wytłumaczył	wytłumaczyłaby by wytłumaczyła	wytłumaczyłoby by wytłumaczyło	wytłumaczyliby by wytłumaczyli	wytłumaczyłyby by wytłumaczyły

bezosobnik: wytłumaczono by

bezokolicznik: wytłumaczyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wytłumaczywszy

gerundium: wytłumaczenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: wytłumaczony

odpowiednik aspektowy: tłumaczyć

+	wytłumaczyć	+	(KOMU) + CO
+	wytłumaczyć	+	(KOMU) + że ZDANIE \| ZDANIE PYTAJNOZALEŻNE
+	wytłumaczyć	+	(KOMU) + MOWA WPROST

Zob. tłumaczyć