-
1.
podział terytorium należącego do jakiegoś państwa między inne państwa -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Funkcjonowanie państwa
stosunki międzynarodowe -
- drugi, pierwszy, trzeci; częściowy rozbiór
- rozbiór kraju, państwa; Bośni, Czechosłowacji, Polski, Ukrainy
- rozbiory i okupacja
- inicjator rozbioru; epoka, okres rozbiorów
- dokonać rozbioru; (nie) uznać rozbiorów
-
Kilka miesięcy wcześniej polska armia dokonała wspólnie z Niemcami częściowego rozbioru Czechosłowacji, zajmując Śląsk Zaolziański.
źródło: NKJP: Mariusz Urbanek: Waldorff, ostatni baron Peerelu, 2008
Rozbiory uznane były za zbrodnię moralną i nawet ci, którzy widzieli w nich winę własną Polaków, zbrodni tej nie usprawiedliwiali.
źródło: NKJP: Andrzej Garlicki: Sześć lat z widmem, Gazeta Wyborcza, 1996-01-30
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. rozbiór
rozbiory
D. rozbioru
rozbiorów
C. rozbiorowi
rozbiorom
B. rozbiór
rozbiory
N. rozbiorem
rozbiorami
Ms. rozbiorze
rozbiorach
W. rozbiorze
rozbiory
-
Zob. brać : -bierać . Rodzima realizacja fonetyczna rdzenia -bier- > -bior- (polski przegłos e w o) > -biór- (wzdłużenie o, a następnie ścieśnienie)