-
2.
opowieść o czymś nierealnym, niespotykanym i zdumiewającym -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
wytwory działań intelektualnych człowieka -
- baśniowe dziwy
- opowiadać, prawić dziwy
-
Gdzie [...] mały ogieniek zobaczył, tam szedł, przy chruście siadał i pastuszków o kartofle prosił. Dawali mu je chętnie, bo im, jedząc, dziwy opowiadał, a dzieci słuchały, otworzywszy gębki.
źródło: NKJP: Zygmunt Kubiak: Przestrzeń dzieł wiecznych. Eseje o tradycji kultury śródziemnomorskiej, 1993
W owym czasie Łoza musiał stać się sławny na całym Trinidadzie, bo zaledwie lekarz portowy przybył na nasz statek, zaczął nam dziwy prawić o niepokonanym rozbitku z M/S „Radłowo”.
źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Dziękuję Ci, Kapitanie, 1996
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. dziw
dziwy
D. dziwu
dziwów
C. dziwowi
dziwom
B. dziw
dziwy
N. dziwem
dziwami
Ms. dziwie
dziwach
W. dziwie
dziwy
Inne uwagi
Zwykle lm
-
psł. *divъ 'oglądanie z podziwem; podziw, zachwyt, zdumienie; to, co wzbudza podziw, zachwyt, zdumienie'