-
1.b
to, co wywołuje uczucie największej przyjemności -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego
seksualność
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
słownictwo oceniające -
- rozkosz seksualna; niebiańskie, rajskie rozkosze; rozkosze cielesne, zmysłowe
- rozkosze łoża, podniebienia, stołu
- kogoś czekają rozkosze
- zaznać, zażywać rozkoszy
- oddawać się rozkoszom
- korzystać z rozkoszy
- pławić się w rozkoszach
-
Asceza wieków średnich dotknęła również sposobu przyrządzania i podawania potraw. Skoro życie ludzkie nie miało samo w sobie pierwszoplanowej wartości, nie było powodów, aby przywiązywać wagę do rozkoszy podniebienia.
źródło: NKJP: Jacek Derek: Sztuka ucztowania, Dziennik Zachodni, 2001-01-10
Festiwal zakończy się dopiero 30 listopada. Czekają na nas jeszcze rozkosze muzyczne, m.in. koncert amerykańskiego zespołu LOW.
źródło: NKJP: Katarzyna Pachelska: Dwa dni z dell'arte, Dziennik Zachodni, 2008-11-13
Polski emeryt [...] rzadko korzysta z rozkoszy oferowanych przez biura podroży.
źródło: NKJP: Roman Kubicki: Polska starość, Gazeta Poznańska, 2004-09-11
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. rozkosz
rozkosze
D. rozkoszy
rozkoszy
C. rozkoszy
rozkoszom
B. rozkosz
rozkosze
N. rozkoszą
rozkoszami
Ms. rozkoszy
rozkoszach
W. rozkoszy
rozkosze
Inne uwagi
Zwykle lm
-
z psł. *orz-košь ż 'wzrastanie, rozrastanie, rośnięcie, krzewienie’ > ‘nadmierne wzrastanie, rozrastanie się’ > ‘nadmiar, zbytek’ i ‘sprawianie radości, przyjemności’ > ‘radość, przyjemność, stan uniesienia, upojenia'
Pierwotnie nazwa czynności z przyrostkiem *-ь od psł. przedrostkowego *orz-kochati i *orz-košiti ‘hodować, powodować wzrost, rozkrzewiać; radować, sprawiać radość, przyjemność’.
Zob. kochać