-
3.
wojsk. wyznaczona w terenie linia działań wojskowych -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Wojsko i wojna
czynności, przedmioty, miejsca związane z wojskiem i wojną -
- południowa, północna, wschodnia, zachodnia rubież; strategiczne, ważne rubieże; rubież mazowiecka; mostowa, terenowa; obronna, ogniowa
- rubież obrony, przechwycenia, startu, wejścia, wyjścia
- opanowanie, zdobycie rubieży
-
Rozkaz bojowy wraz z wytycznymi będzie mógł wydać na podstawie mapy. Następnie wraz z podwładnymi dowódcami może wyprzedzić maszerującą kolumnę i wyjechać z nimi na rubież wejścia do walki w celu sprecyzowania pododdziałom zadań.
źródło: NKJP: Ppłk dypl. EDWARD BEREZOWSKI: TAKTYKA, prasa, 1962
Potrzebne są przede wszystkim jednostki wojskowe o dużej manewrowości, dobrze wyszkolone, posiadające zdolność szybkiego włączenia się do działań obronnych na określonym kierunku, jak również do dokonania szybkiego manewru na każdą rubież.
źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 19.01.1995
Jeżeli jednak do nalotów dojdzie, to trudno będzie oczekiwać, że bośniacka piechota nie podejmie próby zdobycia nowych rubieży, może nawet przełamania oblężenia.
źródło: NKJP: Dawid Warszawski: Widziane z Sarajewa, Gazeta Wyborcza, 1994-02-19
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. rubież
rubieże
D. rubieży
rubieży
C. rubieży
rubieżom
B. rubież
rubieże
N. rubieżą
rubieżami
Ms. rubieży
rubieżach
W. rubieży
rubieże
-
Zapożyczenie wsch. słow.: st.rus. rubežь ‘znak wycięty na drzewie; miedza, granica’, ukr. rubíž m. ‘rubież, granica; kraniec’, ros. rubéž m. ‘granica, kraniec, kres, skraj’ < psł. *rǫbežь ‘cięcie, nacięcie; skraj, granica’, od psł. czasownika *rǫbiti (zob. rąbać).
Rodzima postać rąbież ‘kraj, koniec; granica’ poświadczona w st.pol., szczątkowo zachowana w gwarach.