-
1.
duża grupa ludzi o wspólnym pochodzeniu, przeważnie mówiących tym samym językiem, związanych wspólną historią i kulturą oraz wspólnymi interesami politycznymi i gospodarczymi -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Przynależność i podział terytorialny -
- bratnie, inne, liczne, niektóre, poszczególne, różne; suwerenne, wolne; całe, duże, małe, średnie, wielkie; wszystkie narody; narody bałkańskie, europejskie, słowiańskie; cywilizowane
- dwa, oba, obydwa narody
- narody Afryki, Ameryki, Azji, Europy, Unii Europejskiej; świata
- narody i grupy etniczne, narody i języki, narody i kraje, narody i kultury, narody i państwa, narody i społeczeństwa
- przedstawiciele; prawa; rodzina, wspólnota; pojednanie, zbliżenie; historia narodów
- konflikty, nienawiść, pojednanie, pokój, porozumienie, przyjaźń, relacje, rywalizacja, solidarność, stosunki, więzi, współpraca, zgoda między/pomiędzy narodami; integracja, współżycie z narodami
- narody mieszkają gdzieś, zamieszkują coś
- coś łączy, zbliża narody
-
Polacy to bardzo pracowity naród [...].
źródło: NKJP: Współpracownik: Widmo wielkiego ogóra, Tygodnik Ciechanowski, 2004-11-10
Tylko dwa inne europejskie narody, Hiszpanie i Węgrzy, charakteryzowały się podobnie wielką liczebnością szlachty.
źródło: NKJP: Jerzy Surdykowski: Duch Rzeczypospolitej, 1989
A jednak przykro jest pożegnać się z marzeniami o federacji równych narodów, o zjednoczonych stanach Europy, w których różne języki i różne kultury miały te same prawa.
źródło: NKJP: Czesław Miłosz: Zniewolony umysł, 1951
Polskę łączy z narodami bałkańskimi wspólne doświadczenie wojny, komunizmu i wyjścia z systemu komunistycznego.
źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 09.05.2000
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. naród
narody
D. narodu
narodów
C. narodowi
narodom
B. naród
narody
N. narodem
narodami
Ms. narodzie
narodach
W. narodzie
narody
-
psł. *narodъ 'to, co się narodziło, urodziło, obrodziło'
Forma prasłowiańska jest rzeczownikiem odczasownikowym od przedrostkowego *naroditi 'urodzić'; pierwotne znaczenie 'narodzenie', stąd 'to, co się narodziło, urodziło', z czego dalsze znaczenia (Bor).