pewność siebie - Wielki słownik języka polskiego PAN

cecha kogoś, kto wierzy w swoje możliwości i jest przekonany o swojej wartości, więc zachowuje się pewnie i zdecydowanie

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Usposobienie człowieka

cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności

nadmierna, niezachwiana, przesadna, spokojna, zbytnia pewność siebie
brak; poczucie, wrażenie pewności siebie
dać/dawać; odzyskać; stracić; zyskać pewność siebie
dodać/dodawać; nabrać/nabierać pewności siebie

[...] nonszalancja i pewność siebie Wandy irytowały go.

źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Złoty pociąg, 2006

[...] wyczuwałem nieszczerość pod tymi gładkimi, wypowiadanymi z pewnością siebie słowami.

źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Uczeń czarnoksiężnika, 2003

Sukcesy, uznanie, sława dały mu poczucie pewności siebie, jakiego dotąd nie znał, a które polubił.

źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Dobre miejsce do umierania, 2005

typ frazy: fraza rzeczownikowa

ż, odmienny: pewność
Zwykle lp

Zob. też:

	kontenans
	rezon