-
1.
niewielki owad o lśniącej okrywie na wypukłym ciele, żywiący się odchodami -
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
owady -
hiperonimy: owad
-
- czarny; martwy żuk
- żuki i biedronki, żuki i mrówki, żuki i pszczoły
-
Nauczyciel, którego nazywaliśmy Proca, zabrał nas na wycieczkę do lasu. Tam pewien uczeń zgniótł butem czarnego żuka na ścieżce.
źródło: NKJP: Gabriela Pewińska: Bomby, a nie dzwonek, Dziennik Bałtycki, 2009-09-01
Poruszyła się, przestępując z nogi na nogę, a spod jej stóp osunęła się mała lawina piasku. Prawdziwa katastrofa dla znajdującego się na jej drodze sporego zielonego żuka.
źródło: NKJP: Mariusz Kaszyński: Rytuał, 2008
Dwa masywne, błyszczące żuki walczyły między sobą. Każdy próbował przewrócić na grzbiet przeciwnika. Bezskutecznie.
źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Tkacz iluzji, 2004
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. żuk
żuki
D. żuka
żuków
C. żukowi
żukom
B. żuka
żuki
N. żukiem
żukami
Ms. żuku
żukach
W. żuku
żuki
-
psł. (dial.) *žukъ ''chrząszcz (dosł.: ten, który bzyczy)' < 'brzęczenie, bzyczenie''
Od: dźwiękonaśladowczego pierwiastka *žu- 'bzyczeć, wydawać dźwięk: *ž(u)!' z przyrostkiem *-kъ.