-
w sposób świadczący o tym, że ktoś nie dowierza innym osobom w obawie przed tym, czy intencje ich działań są dobre
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia
-
-
- nieufnie i podejrzliwie, ostrożnie i podejrzliwie
- obserwować, patrzyć, przyglądać się, spojrzeć/spoglądać, zerknąć/zerkać; spytać, zapytać; odnosić się do kogoś/czegoś, traktować kogoś podejrzliwie
-
|
Nie mogliśmy w żaden sposób ustalić, kto tu jest winowajcą. Byliśmy wściekli, że cała nasza praca idzie na marne, i podejrzliwie spoglądaliśmy jeden na drugiego.
źródło: NKJP: Jan Brzechwa: Akademia pana Kleksa, 1946
|
|
Stojący tam komandos podejrzliwie zlustrował młodego człowieka, który mógł być sprytnym terrorystą, usiłującym zbiec w przebraniu.
źródło: NKJP: Grzegorz Mathea: IV Rzeczpospolita, 2005
|
|
- Coś mi tak w środku mówi. - Może jeszcze, kiedy zasypiacie, coś wam do ucha szepce? - zapytał podejrzliwie wikary.
źródło: NKJP: Wiesław Dymny: Opowiadania zwykłe, 1997
|
|
W czasie powstania styczniowego sprzyjał powstańcom, leczył rannych. Coraz podejrzliwiej patrzono nań w Wiedniu.
źródło: NKJP: Jan Małecki: Miasto czyste, zdrowe i ozdobne, Gazeta Krakowska, 2004-04-09
|
-
część mowy: przysłówek
stopień równy |
podejrzliwie
|
| stopień wyższy |
podejrzliwiej
|
Inne uwagi
Zwykle stopniuje się opisowo
-
CHRONOLOGIZACJA:
1564,
SPXVI
Data ostatniej modyfikacji: 17.02.2016