podejrzliwie

  • w sposób świadczący o tym, że ktoś nie dowierza innym osobom w obawie przed tym, czy intencje ich działań są dobre
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

  • hiperonimy:  nieufnie
    • nieufnie i podejrzliwie, ostrożnie i podejrzliwie
    • obserwować, patrzyć, przyglądać się, spojrzeć/spoglądać, zerknąć/zerkać; spytać, zapytać; odnosić się do kogoś/czegoś, traktować kogoś podejrzliwie
  • Nie mogliśmy w żaden sposób ustalić, kto tu jest winowajcą. Byliśmy wściekli, że cała nasza praca idzie na marne, i podejrzliwie spoglądaliśmy jeden na drugiego.

    źródło: NKJP: Jan Brzechwa: Akademia pana Kleksa, 1946

    Stojący tam komandos podejrzliwie zlustrował młodego człowieka, który mógł być sprytnym terrorystą, usiłującym zbiec w przebraniu.

    źródło: NKJP: Grzegorz Mathea: IV Rzeczpospolita, 2005

    - Coś mi tak w środku mówi.
    - Może jeszcze, kiedy zasypiacie, coś wam do ucha szepce? - zapytał podejrzliwie wikary.

    źródło: NKJP: Wiesław Dymny: Opowiadania zwykłe, 1997

    W czasie powstania styczniowego sprzyjał powstańcom, leczył rannych. Coraz podejrzliwiej patrzono nań w Wiedniu.

    źródło: NKJP: Jan Małecki: Miasto czyste, zdrowe i ozdobne, Gazeta Krakowska, 2004-04-09

  • część mowy: przysłówek

    stopień równy podejrzliwie
    stopień wyższy podejrzliwiej

    Inne uwagi

    Zwykle stopniuje się opisowo

  • Zob. podejrzeć

CHRONOLOGIZACJA:
1564, SPXVI
Data ostatniej modyfikacji: 17.02.2016