dyskurs - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

nauk. zbiór tekstów oraz zwyczajów i zasad budowania tekstów powstających w określonej sytuacji lub tworzonych przez określone grupy osób, odzwierciedlający warunki powstawania i charakterystyczne dla tych osób poglądy na świat

Noty o użyciu

Wyraz używany jako termin specjalistyczny w językoznawstwie i innych dziedzinach nauki; wówczas ma bardziej uszczegółowione znaczenia.

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

wytwory działań intelektualnych człowieka

Połączenia

dyskurs feministyczny, nacjonalistyczny; historyczny, krytycznoliteracki, krytyczny, miłosny; medialny, publiczny
dyskurs dominacji, nowoczesności
typ; analiza dyskursu
analizować, badać dyskurs

Cytaty

Dyskurs dominujący chętnie przejmuje od dyskursu prawicowego jego retorykę i nadal bywa to – przynajmniej w chwilach uroczystych – retoryka narodowa.

źródło: NKJP: Kinga Dunin: Czytając Polskę - literatura polska po 1989 roku wobec dylematów nowoczesności, 2004

Jako zjawisko wspierające formowanie się tożsamości narodowej, nacjonalizm mieści się w nowoczesnym dyskursie intelektualnym.

źródło: NKJP: Edwin Bendyk: Zatruta studnia. Rzecz o władzy i wolności, 2002

W latach osiemdziesiątych dyskursy mniejszościowe, operujące poetyką oblężonej twierdzy, doświadczenia wyspiarskiego, getta, zastąpione zostają otwartością queer [...].

źródło: NKJP: Inga Iwasiów: Gender dla średnio zaawansowanych. Wykłady szczecińskie, 2004

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m3

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	dyskurs	dyskursy
D.	dyskursu	dyskursów
C.	dyskursowi	dyskursom
B.	dyskurs	dyskursy
N.	dyskursem	dyskursami
Ms.	dyskursie	dyskursach
W.	dyskursie	dyskursy

Składnia

+

dyskurs

+

JAKI

Pochodzenie

łac. discursus 'przemowa, rozmowa'