rozwiązać - Wielki słownik języka polskiego PAN

5.

doprowadzić do tego, że określony problem lub trudność przestaje istnieć

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

rozwiązać konflikt, kryzys, kwestie sporne, problem, spór, sprawę; kłopoty, trudności
rozwiązać w jakiś sposób
rozwiązać częściowo, polubownie; natychmiast, sprawnie, szybko; łatwo, trudno rozwiązać
być w stanie, chcieć, móc, musieć, pomóc, potrafić, próbować, spróbować, starać się, zdołać; można, należy, trzeba rozwiązać

	Sprawa została rozwiązana w sposób satysfakcjonujący i mnie, i firmę. źródło: NKJP: Siły Rynku, Esensja, 2006, nr 1
	Kwestia była delikatna, nie czuł się na siłach sam jej rozwiązać i zawołał kanonika na naradę. źródło: NKJP: Zofia Kossak: Błogosławiona wina, 1953
	Pamiętam długie rozmowy o ludziach, wobec których Tischner czuł się bezradny i nie wiedział, jak rozwiązać nieproste sytuacje zawodowe czy prywatne, a niekiedy i duszpasterskie. źródło: NKJP: Jarosław Makowski: Kobiety uczą kościół, 2007
	Wojnę rozpętać najłatwiej. Trzeba tylko pamiętać, że ona niczego nie rozwiązuje. Prędzej czy później konflikt znowu wybuchnie. Natomiast rozwiązać kryzys w sposób pokojowy, bez uciekania się do użycia siły, jest znacznie trudniej. źródło: NKJP: Janusz Wróblewski: Stepujący mnich, Polityka, 2003-03-08
	Pałkami nie rozwiążemy konfliktu. źródło: NKJP: Janusz Głowacki: Rose Café i inne opowieści, 1997

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozwiązałem +(e)m rozwiązał	rozwiązałam +(e)m rozwiązała	rozwiązałom +(e)m rozwiązało	rozwiązaliśmy +(e)śmy rozwiązali	rozwiązałyśmy +(e)śmy rozwiązały
2 os.	rozwiązałeś +(e)ś rozwiązał	rozwiązałaś +(e)ś rozwiązała	rozwiązałoś +(e)ś rozwiązało	rozwiązaliście +(e)ście rozwiązali	rozwiązałyście +(e)ście rozwiązały
3 os.	rozwiązał	rozwiązała	rozwiązało	rozwiązali	rozwiązały

bezosobnik: rozwiązano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozwiążmy
2 os.	rozwiąż	rozwiążcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozwiązałbym bym rozwiązał	rozwiązałabym bym rozwiązała	rozwiązałobym bym rozwiązało	rozwiązalibyśmy byśmy rozwiązali	rozwiązałybyśmy byśmy rozwiązały
2 os.	rozwiązałbyś byś rozwiązał	rozwiązałabyś byś rozwiązała	rozwiązałobyś byś rozwiązało	rozwiązalibyście byście rozwiązali	rozwiązałybyście byście rozwiązały
3 os.	rozwiązałby by rozwiązał	rozwiązałaby by rozwiązała	rozwiązałoby by rozwiązało	rozwiązaliby by rozwiązali	rozwiązałyby by rozwiązały

bezosobnik: rozwiązano by

bezokolicznik: rozwiązać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozwiązawszy

gerundium: rozwiązanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: rozwiązany

odpowiednik aspektowy: rozwiązywać

+

rozwiązać

+

CO

Zob. wiązać