gorliwie

  • w sposób świadczący o czyjejś sumienności i dużym zaangażowaniu wkładanym w wykonanie czegoś
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Usposobienie człowieka

    cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności


    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

    • długo i gorliwie
    • gorliwie pomagać, pracować, służyć, starać się, szukać, walczyć, wypełniać coś, zabiegać o coś, zająć/zajmować się czymś; popierać, potwierdzić, przytakiwać, zapewniać
    • bardzo, szczególnie, wyjątkowo gorliwie
  • [...] podłożył petardę w biurze jednego z krakowskich komisarzy policji, szczególnie gorliwie współpracującego z policją carską.

    źródło: NKJP: Stefan Kieniewicz: Historia Polski 1795-1918, 1996

    Mężczyźni gorliwiej niż zwykle krzątali się przy swojej robocie.

    źródło: NKJP: Jan Płaskoń: Prace wyróżnione w konkursie „Z chłopa farmer?, Gazeta Wyborcza, 1994-03-02

    – Chłopaki wiedzą, że cokolwiek to jest, telefon czy dyktafon, ma trafić na moje biurko?
    – Jasne! – przytaknął gorliwie aspirant.

    źródło: NKJP: Irena Matuszkiewicz: Nie zabijać pająków, 2007

  • część mowy: przysłówek

    stopień równy gorliwie
    stopień wyższy gorliwiej
  • Zob. gorliwy

CHRONOLOGIZACJA:
1583, SPXVI
Data ostatniej modyfikacji: 23.02.2022