żarliwie

  • w sposób świadczący o robieniu czegoś z dużym zaangażowaniem i oddaniem
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

    • długo i żarliwie, szczerze i żarliwie
    • żarliwie dyskutować, mówić, przepraszać, wypowiadać się, zapewniać, zaprzeczać; bronić czegoś, popierać coś; modlić się, wierzyć; wierzący
    • żarliwie religijny
    • bardzo, szczególnie żarliwie
  • - Wszystko mieliśmy. Wszystko! - żarliwie zapewnia mnie Adamska.

    źródło: NKJP: Anna Strońska: Dopóki milczy Ukraina, 1998

    Podczas prac komisji te zmiany wzbudziły wiele kontrowersji i były szczególnie żarliwie dyskutowane.

    źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 15.09.2000

    [...] ćwiczył żarliwie, robił to, do czego normalnie trzeba pacjentów przymuszać, by obciążenia, wynikające z życia na kółkach, jak najmniej dotknęły żonę.

    źródło: NKJP: Apetyt na życie, Dziennik Polski, 2001-09-29

    Niemcy nakazali zamknięcie wszystkich synagog i domów modlitwy. Ale tego dnia Żydzi polscy modlili się żarliwiej niż kiedykolwiek.

    źródło: NKJP: Zylberberg: Jom Kipur w warszawskim getcie, Gazeta Wyborcza, 1992-10-03

  • część mowy: przysłówek

    stopień równy żarliwie
    stopień wyższy żarliwiej
  • Zob. żar, żarzyć

CHRONOLOGIZACJA:
XVI w., SPXVI
Na podstawie indeksu haseł
Data ostatniej modyfikacji: 21.10.2022