kłopot
-
sytuacja, która powoduje trudności, komplikacje lub jest przyczyną naszych zmartwień
-
ATEMATYCZNY
-
synonimy: ambaras
bieda
kanał
kłopocisko
zgryz
-
- drobny; duży, niemały; prawdziwy kłopot; codzienne, domowe, życiowe; ciągłe, nieustanne; chwilowe, przejściowe; ogromne, poważne, spore, wielkie kłopoty; kłopoty budżetowe, finansowe, kadrowe, lokalowe, materialne, mieszkaniowe; komunikacyjne, organizacyjne, techniczne; małżeńskie, osobiste, rodzinne, wychowawcze; zdrowotne, żołądkowe; sercowe
- kłopoty kierowców, klientów, mieszkańców, rodziny, rolników; bogactwa; budżetu, gospodarki; banku, branży motoryzacyjnej, ubezpieczeniowej..., firmy, spółki, szpitala, zakładu; codzienności, dnia codziennego, życia codziennego; natury emocjonalnej, finansowej, moralnej...
- kłopot z powodu czegoś; kłopoty ze strony kogoś
- kłopoty z krążeniem, z kręgosłupem, z nadciśnieniem, z nerkami, z oddychaniem, z sercem, ze snem, ze słuchem, ze wzrokiem, ze zdrowiem; z samochodem, z wodą; z odpowiedzią (na pytanie), z ortografią, z pamięcią, z pisaniem, ze zrozumieniem czegoś; z dojazdem (gdzieś), z funkcjonowaniem czego, z komunikacją, z wyjazdem; z odnalezieniem czegoś, z utrzymaniem kogoś/czegoś, z zatrudnieniem, ze znalezieniem pracy (zatrudnienia...); z finansowaniem, z prawem, z realizacją czegoś, ze sprzedażą czegoś
- kłopoty na drodze; na rynku (kredytów, pracy...); w domu, w łóżku, w życiu; w nauce, w szkole; w interesach, w pracy; w podróży; w związku z czymś
- kłopoty i niepowodzenia, kłopoty i nieprzyjemności, kłopoty i problemy, kłopoty i przykrości, kłopoty i troski, kłopoty i trudności, kłopoty i zmartwienia; kłopoty i radości, kłopoty i sukcesy; bieda i kłopoty, koszty i kłopoty, wydatki i kłopoty; niepowodzenia i kłopoty, smutki i kłopoty
- kupa, lawina, masa, mnóstwo, moc, większość; część; początek, przyczyna, zapowiedź, źródło; brak, koniec, rozwiązanie kłopotów
- lekarstwo, sposób na kłopoty; (ponosić) odpowiedzialność za kłopoty
- obawa przed kłopotami
- informacje, sygnały, wieści o kłopotach; pomoc w kłopotach
- pełen, pełny kłopotów
- wolny od kłopotów
- odporny na kłopoty
- kłopot pojawia się, gdy...; polega na czymś; kłopoty dotyczą kogoś/czegoś; zaczęły się/zaczynają się kiedyś/gdy...
- pozbyć się/pozbywać się kłopotu; doświadczyć/doświadczać; spodziewać się; narobić komuś, nastręczać, przysporzyć/przysparzać; oszczędzić, uniknąć/unikać; bać się kłopotów
- zapobiec/zapobiegać, zaradzić kłopotom
- mieć kłopot; brać, ściągnąć, zwalić sobie kłopot na głowę; mieć kłopot z głowy; nie robić komuś, nie sprawiać kłopotu; przeżywać; spowodować, sprawiać kłopoty; mieć kłopoty z kimś/czymś
- nękany; spowodowany kłopotami
- dostać coś, kupić coś bez kłopotu; wybawić kogoś z kłopotu; obyć się bez kłopotów; prowadzić do kłopotów; odpocząć od kłopotów; wybrnąć, wyciągnąć kogoś, wyjść; wynikać z kłopotów
- przeprosić/przepraszać za kłopot; narazić/narażać kogoś; narzekać, skarżyć się na kłopoty; prosić się o kłopoty; brnąć, pakować się, popaść/popadać, wpakować się, wpaść/wpadać; wpędzić kogoś/coś w kłopoty
- borykać się, zmagać się; liczyć się; poradzić sobie, uporać się z kłopotami
- być, znaleźć się w kłopocie; mówić, opowiadać, pisać, napisać; dowiedzieć się; zapomnieć/zapominać o kłopotach; znaleźć się/znajdować się; pomóc/pomagać komuś w kłopotach; stosowany przy kłopotach z czymś; stosowany w kłopotach z czymś
- w obliczu, z powodu, w przypadku, z racji, w razie kłopotów; na przekór kłopotom; w związku z kłopotami; ze względu na kłopoty; i kłopot z głowy; i po kłopocie; kłopot w tym, że..., z tym, że...
-
Kiedy dziecko żali się, że jest nie lubiane w przedszkolu, szkole, na podwórku, rodzice powinni - jak zawsze, gdy dzieci są w kłopocie - spojrzeć na siebie, by zobaczyć, jak swoim sposobem bycia, życia i kontaktowania się z dzieckiem przyczyniają się do tych jego kłopotów.
źródło: NKJP: Wojciech Eichelberger: O co pytają dzieci? : o miłości i wychowaniu, 1999
Bez niej za plecami - przy piwie i dowcipach - łatwo można było zapomnieć o kłopotach, braku listów z domu i tym wszystkim, co tak często nie pozwalało zasnąć, nawet mimo największego zmęczenia...
źródło: NKJP: Zdzisław Szczepaniak: Dziewczyna z Trogiru i inne opowiadania, 2005
Któregoś ranka przeżyli zaskoczenie - dogonił ich koń bez jeźdźca, cisawy ogier. [...] - No, i po kłopocie - powiedziała Milva, patrząc na Geralta. - O ile to naprawdę był kłopot. - Prawdziwy kłopot w tym, że nie wiemy, kto jeźdźca z siodła wysadził - mruknął Zoltan. - I czy ów ktoś nie jedzie nam w trop, śladem naszym i naszej byłej a dziwnej straży tylnej.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Chrzest ognia, 2001
Na początku mieliśmy trochę kłopotów z samochodem, ale zostały wkrótce pokonane i mogliśmy wreszcie wyruszyć do nowego miejsca pracy.
źródło: NKJP: Elwira Kucharska: Siła przyciągania, czyli polskie losy, 2008
Oto do piątej klasy chodzi Marcin, który od pierwszej klasy sprawia kłopoty wychowawcze. Jest agresorem: bije kolegów, ale też szarpie się z nauczycielem, a kiedy wpada w szał - demoluje klasę i tłucze szyby.
źródło: NKJP: Ewa Winnicka: Wojna szkolna, Polityka, 2006-06-03
Przyznaje jednak, że połączenia komunikacyjne Sądecczyzny zostały „słabo zaakcentowane” i trzeba to poprawić. Kłopot, że równoległe do trasy Kielce-Kraków-Chyżne połączenie drogowe północ-południe nie jest uwzględniane przez rząd.
źródło: NKJP: Maciej Kwaśniewski: Złocone klamki i podhalańska wiagra, Gazeta Krakowska, 2003-08-09
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kłopot
kłopoty
D. kłopotu
kłopotów
C. kłopotowi
kłopotom
B. kłopot
kłopoty
N. kłopotem
kłopotami
Ms. kłopocie
kłopotach
W. kłopocie
kłopoty
-
+ kłopot + (w CZYM | z KIM/CZYM)+ kłopot + (że ZDANIE) -
psł. *klopotъ 'stukot, tupot, łoskot; niepokój; troska, zmartwienie'