powinien - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

jeśli stanie się to, co nazywa następujący czasownik, będzie to dobre lub korzystne

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

wytwory działań intelektualnych człowieka

powinien oddać pieniądze, odpocząć, rzucić palenie, wyjechać; powinien być ciepły, szczuplejszy, wysuszony; mniej ważyć

	Powinniśmy oddać te pieniądze zaraz jutro! źródło: NKJP: Irena Jurgielewiczowa: Ten obcy, 1990
	Andrzejewski mówi o sobie, że jest moralistą, że powinien by może napisać do „Monde'u” artykuł o tym, że nie zgadza się z mową Gomułki. źródło: NKJP: Anna Kowalska: Dzienniki 1927-1969, 2008
	- To twoja córka - mówi zwykle w takim wypadku mąż do żony. - Powinnaś była ją uświadomić wcześniej. Zabezpieczyć. źródło: NKJP: Krystyna Kofta: Wychowanie seksualne dla klasy wyższej, średniej i niższej, 2000
	Przy moim wzroście powinnam ważyć 55 kilogramów. źródło: NKJP: Manuela Gretkowska: Namiętnik, 1998
	Jabłka powinny być zimne zupełnie, bo inaczej robi się zakalec w cieście. źródło: NKJP: Niech przyjdzie szarlotka..., Dziennik Polski: 2002-09-21

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo

Tryb warunkowy

+

powinien

+

BEZOKOLICZNIK

Od dawnego wyrażenia przyimkowego po winie 'według zobowiązania, powinności' (Bor); zob. wina