-
coś, co pojawia się pod wpływem jakiegoś działania, procesu lub stanu
-
-
-
- bezpośredni, pośredni skutek czegoś; skutek prawny; odwrotny do zamierzonego; dalekosiężne, długofalowe, długotrwałe; krótkotrwałe; pozytywne, pożądane, zbawienne; destrukcyjne, dramatyczne, fatalne, groźne, katastrofalne, negatywne, niekorzystne, niepożądane, niszczycielskie, opłakane, przykre, tragiczne, ujemne, zgubne; biologiczne, fizjologiczne, psychiczne skutki; skutki ekonomiczne, polityczne, psychologiczne, społeczne; uboczne
- z natychmiastowym, mizernym, miernym skutkiem
- skutki picia, pijaństwa, nadużywania alkoholu, palenia; awarii, kataklizmu, katastrofy, nawałnicy, promieniowania; globalizacji, kryzysu, transformacji; przeciążenia, przemocy, stresu
- przyczyna i skutek
- przeciwdziałać skutkom czegoś
- przynieść skutek; likwidować, łagodzić, minimalizować, niwelować, usuwać; odczuwać; przewidywać skutki czegoś
-
|
Musiał odetchnąć, musiał powiązać przyczyny ze skutkami.
źródło: NKJP: Marek Krajewski: Koniec świata w Breslau, 2003
|
|
Zbyt dużo zmian w ustawieniach przeglądarki może czasami spowodować skutek odwrotny do zamierzonego.
źródło: NKJP: Sebastian Malinowski: Przechytrzyć czas, Enter, 2001
|
|
Na Śląsku najważniejszym problemem jest walka nie tyle z bezrobociem, ile właśnie ze społecznymi i psychologicznymi skutkami zmian zachodzących w tamtejszym społeczeństwie, w którym górnicy nagle przestali być ludźmi o wysokich dochodach.
źródło: NKJP: Jarosław Józef Szczepański: Górnik polski, 2005
|
|
Rząd powołał wczoraj sztab koordynacyjny do przeciwdziałania skutkom powodzi.
źródło: NKJP: Najpierw ludzie, potem odszkodowania, Gazeta Wyborcza, 1997-07-09
|
|
[...] umowa zawarta przez jednego z małżonków bez wymaganej zgody drugiego jest czynnością niezupełną [...]. Mimo zawarcia nie wywiera zamierzonych skutków prawnych.
źródło: NKJP: Uchwała z dnia 12 października 2001 r., III CZP 55/01, Orzecznictwo Sądu Najwyższego, Izba Cywilna
|
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
m3
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
skutek
|
skutki
|
|
| D. |
skutku
|
skutków
|
|
| C. |
skutkowi
|
skutkom
|
|
| B. |
skutek
|
skutki
|
|
| N. |
skutkiem
|
skutkami
|
|
| Ms. |
skutku
|
skutkach
|
|
| W. |
skutku
|
skutki
|
|
-
Rzeczownik od psł. przedrostkowego czasownika *sъ-kut-iti ‘uczynić coś, dokonać, działać’ (skąd np. st.pol. skucić ‘doprowadzać do skutku, działać, czynić’) < psł. *kutiti ‘czynić coś, krzątać się, grzebać w czymś’ (Bor).
CHRONOLOGIZACJA:
1 połowa XIV w.,
SStp
Data ostatniej modyfikacji: 21.07.2014