współbrzmienie

Mali czytelnicy lubują się też w rymach, ale pełnych, mocnych, bliskich (zwłaszcza parzystych), wyrazistych, wzmocnionych jeszcze współbrzmieniami wewnętrznymi, słowem w takich właśnie, jakie prezentuje Tuwimowska Lokomotywa, z których każdy to „fraszka, igraszka, zabawka” językowo-literacka.

źródło: NKJP: Zbigniew Lisowski: Poznawanie poezji: interpretacje, 2008

Turpistyczna i fizjologiczna metaforyka, nie wolna od seksualnej prowokacji, poszerza tutaj zakres możliwości opisowych tradycyjnego motywu poetyckiego, którym jest kwiat, nie unieważnia jednak jego realności na rzecz językowych współbrzmień i oddźwięków.

źródło: NKJP: Dariusz Dziurzyński: W stronę rzeczywistości, Zeszyty Poetyckie, 2010-10-23

[...] taki tytuł nadał, jakby w przewidywaniu, że może okazać się przydatny do pośmiertnego zbioru, poematowi pisanemu puszkinowskim jambem i zdradzającemu, bardziej niż jakikolwiek inny tekst Dąbrowskiego, jego fascynacje i - czasem niebezpieczne - pokusy poetyckie. Uwodzi go śpiewność, melodia wewnętrznych rymów, aliteracyjne współbrzmienia.

źródło: NKJP: Ryszard Matuszewski:Alfabet : wybór z pamięci 90-latka, 2004