ucho zewnętrzne - Wielki słownik języka polskiego PAN

anat. część ucha (narządu słuchu) obejmująca małżowinę uszną i przewód słuchowy

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

części ciała, elementy i substancje składowe

choroba, infekcja, wada, zapalenie ucha zewnętrznego

Osłabienie słuchu obserwujemy również wtedy, gdy w uchu zewnętrznym znajdują się ciała obce, jak np. korek woszczynowy. Po jego usunięciu słuch powraca do normy.

źródło: NKJP: Katarzyna Zawadzka: Co słychać w uchu, Gazeta Krakowska, 2006-12-02

Jeżeli dziecko przechodziło wcześniej infekcje ucha zewnętrznego (tzw. ucho pływaka), należy ograniczyć czas przebywania w wodzie. Powinno się również dopilnować, by maluch po wyjściu z basenu osuszył uszy.

źródło: NKJP: Marek Miller: Uszy pod ochroną, Dziennik Zachodni, 2007-03-24

Między uchem zewnętrznym a wewnętrznym znajduje się błona bębenkowa.

źródło: NKJP: Maria Gołaszewska: Estetyka pięciu zmysłów, 1997

Odmiana

typ frazy: fraza rzeczownikowa

n1, odmienny: ucho , zewnętrzne