przełęcz
-
obniżony teren między dwiema sąsiadującymi górami
-
Używane w nazwach własnych, np. Nosalowa Przełęcz , Przełęcz Karkonoska .
-
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Ziemia
ukształtowanie terenu -
hiperonimy: obniżenie
-
- malownicza; skalista; niska, wysoka; szeroka przełęcz; beskidzkie; górskie; wysokie przełęcze
- przełęcz gór
- góry i przełęcze; szczyty i przełęcze
- droga przez przełęcz
- pokonać; przekraczać przełęcz
- (góra) otoczona; przejść przełęczami
- schodzić z przełęczy
- iść; przebrnąć przez przełęcz; przejechać przez przełęcze
-
Za wioską, a właściwie ruiną i pogorzeliskiem, teren gwałtownie wznosił się ku szerokiej przełęczy.
źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Góra Trzech Szkieletów, 2003
Później nie udają się już drogą na szczyt, tylko zaczynają schodzić na drugą stronę ścieżką przez przełęcz.
źródło: NKJP: Max Cegielski: Masala, 2002
Turysta nasyciwszy oczy rozległą panoramą z wysokiej przełęczy może się udać albo na Orlą Perć w kierunku Granatów, albo mozolną ścieżyną zejść do Buczynowej Dolinki [..].
źródło: NKJP: Michał Jagiełło: Wołanie w górach: wypadki i akcje ratunkowe w Tatrach, 1999
Jednak nawet w tym piętrze stwierdzano wędrówki niedźwiedzi przez niektóre przełęcze głównej grani Tatr, połączone niekiedy z pokonywaniem eksponowanych tras wspinaczkowych.
źródło: NKJP: Róża Kaźmierczakowa, Anna Dyduch-Faliniowska, Studia Naturae nr 47, 2001
Korzystając z tego, że Rosjanie przerzucili wojsko w okolice Botlichu, partyzanci mogli z łatwością przejść górskimi przełęczami w inny region Dagestanu, by zaatakować w miejscu, gdzie nie ma rosyjskich wojsk.
źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Wieże z kamienia, 2004
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. przełęcz
przełęcze
D. przełęczy
przełęczy
C. przełęczy
przełęczom
B. przełęcz
przełęcze
N. przełęczą
przełęczami
Ms. przełęczy
przełęczach
W. przełęczy
przełęcze
-