pan domu

Hanka zaprosiła Ewelinę i Tadeusza na obiad. Drzwi otworzyła pokojówka z tym samym nieprzytomnym wyrazem oczu, ale zaraz na ich spotkanie wyszedł pan domu.

źródło: NKJP: Maria Nurowska: Panny i wdowy: zdrada, 1991

Goście nadchodzą w pewnych odstępach czasu, lecz już pierwszymi trzeba się zająć. Obowiązek ten spada raczej na panią domu, ponieważ pan domu jest zajęty witaniem nadchodzących, i to właśnie ona powinna w tym momencie zająć przybyłych rozmową.

źródło: NKJP: Tadeusz Rojek: Jak to się je: savoir-vivre przy stole, 1994

Do obowiązków pokojówki należało na ogół być dziewczyną młodą i przyjemną dla oka. [...] To właśnie stawało się notoryczną przyczyną owych tak częstych w życiu i w literaturze uwiedzeń służących, a zwłaszcza pokojówek przez paniczów, a nierzadko - i panów domu [...].

źródło: NKJP: Jeremi Przybora: Przymknięte oko opaczności, 1994

W tej samej chwili wszedł do salonu Mike. Już z daleka dawał mi znaki. - Przepraszam, że przerywam miłą pogawędkę - rzekł do pana domu. - Mam pilną depeszę dla pańskiego gościa. - I podał mi biały bilecik.

źródło: NKJP: Sławomir Mrożek: Opowiadania 1974-1979, 1979