-
2.
książk. reakcja ludzi na coś, wyrażająca uczucie wskazane sąsiadującym rzeczownikiem lub przymiotnikiem -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
zachowania emocjonalne -
- gniewne pomruki
- pomruk dezaprobaty, gniewu, niezadowolenia
-
Sternicy nowego ładu nadal wydają pomruki niezadowolenia z powodu niepełnej jeszcze jednomyślności mediów.
źródło: NKJP: Daniel Passent: Zawracanie Wisły parasolem, Polityka, 2006-07-29
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. pomruk
pomruki
D. pomruku
pomruków
C. pomrukowi
pomrukom
B. pomruk
pomruki
N. pomrukiem
pomrukami
Ms. pomruku
pomrukach
W. pomruku
pomruki
-
+ pomruk + CZEGO+ pomruk + JAKI -
Rzeczownik odczasownikowy od przedrostkowego pomruczeć ; zob. mruczeć