-
reakcja organizmu wywołana bólem lub silnymi emocjami, objawiająca się wydzielaniem łez i wydawaniem cichych lub głośnych dźwięków
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
zachowania emocjonalne
-
- cichy, głośny, rozdzierający, silny, spazmatyczny, żałosny płacz
- płacz dziecka, kobiety, niemowlęcia
- płacz i jęk, płacze i krzyki
- wybuch płaczu
- napuchły, zaczerwieniony od płaczu
- płacz cichnie, milknie; rozległ się
- słychać; tłumić płacz
- wybuchnąć, zanosić się płaczem
- dusić się, trząść się, zanosić się; powstrzymywać się od płaczu; pobudzić do płaczu
- komuś zbiera się na płacz
- błagać, powtarzać coś, prosić z płaczem
-
|
Wtuliła twarz w dłonie i zaniosła się płaczem.
źródło: NKJP: Jacek Głębski: Droga do Ite, 2006
|
|
Otworzyła Baśka, narzeczona Wieśka, twarz miała obrzękłą od płaczu. - To już wiesz - szeptała zachłystując się łzami. - Przywieźli ich rano i rozwalili pod murem.
źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Za kurtyną mroku. Zabawa w chowanego, 1995
|
|
Szlochała tak dość długo. Janek gładził ją po głowie, ocierał łzy. Starał się być męski i dorosły, choć i jemu zbierało się na płacz.
źródło: NKJP: Ariadna Lewańska: Sonata dla Natalii, 1965
|
|
[...] gdzieś od strony wsi dał się słyszeć krzyk. A potem tupot butów, płacz dzieci i lament kobiet.
źródło: NKJP: Tomasz Kołodziejczak: Krew i kamień, 2003
|
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
m3
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
płacz
|
płacze
|
|
| D. |
płaczu
|
płaczów
|
|
| C. |
płaczowi
|
płaczom
|
|
| B. |
płacz
|
płacze
|
|
| N. |
płaczem
|
płaczami
|
|
| Ms. |
płaczu
|
płaczach
|
|
| W. |
płaczu
|
płacze
|
|
Inne uwagi
Zwykle lp
-
psł.
*plačь < *plakjь
Forma prasłowiańska jest nazwą czynności od psł. *plakati 'płakać' z przyrostkiem *-jь; zob. płakać
CHRONOLOGIZACJA:
XIV w.,
Bańk
XIV w.,
Bor
Data ostatniej modyfikacji: 06.05.2014