szlochać - Wielki słownik języka polskiego PAN

gwałtownie płakać, wydając przy tym urywane dźwięki i zachłystując się powietrzem

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

zachowania emocjonalne

Płacze gorącymi, gorzkimi łzami, szlochając i z trudem łapiąc oddech.

źródło: NKJP: Irena Jurgielewiczowa: Ten obcy, 1990

Matka szlochała, a łzy leciały jej ciurkiem po policzkach.

źródło: NKJP: Mija Kabat: Kontrakt panny Brandt, 2010

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	szlochałem +(e)m szlochał	szlochałam +(e)m szlochała	szlochałom +(e)m szlochało	szlochaliśmy +(e)śmy szlochali	szlochałyśmy +(e)śmy szlochały
2 os.	szlochałeś +(e)ś szlochał	szlochałaś +(e)ś szlochała	szlochałoś +(e)ś szlochało	szlochaliście +(e)ście szlochali	szlochałyście +(e)ście szlochały
3 os.	szlochał	szlochała	szlochało	szlochali	szlochały

bezosobnik: szlochano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę szlochał będę szlochać	będę szlochała będę szlochać	będę szlochało będę szlochać	będziemy szlochali będziemy szlochać	będziemy szlochały będziemy szlochać
2 os.	będziesz szlochał będziesz szlochać	będziesz szlochała będziesz szlochać	będziesz szlochało będziesz szlochać	będziecie szlochali będziecie szlochać	będziecie szlochały będziecie szlochać
3 os.	będzie szlochał będzie szlochać	będzie szlochała będzie szlochać	będzie szlochało będzie szlochać	będą szlochali będą szlochać	będą szlochały będą szlochać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		szlochajmy
2 os.	szlochaj	szlochajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	szlochałbym bym szlochał	szlochałabym bym szlochała	szlochałobym bym szlochało	szlochalibyśmy byśmy szlochali	szlochałybyśmy byśmy szlochały
2 os.	szlochałbyś byś szlochał	szlochałabyś byś szlochała	szlochałobyś byś szlochało	szlochalibyście byście szlochali	szlochałybyście byście szlochały
3 os.	szlochałby by szlochał	szlochałaby by szlochała	szlochałoby by szlochało	szlochaliby by szlochali	szlochałyby by szlochały

bezosobnik: szlochano by

bezokolicznik: szlochać

imiesłów przysłówkowy współczesny: szlochając

gerundium: szlochanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: szlochający

z śr.-w.-niem. slucken / sluchen 'połykać, przełykać; łkać, szlochać'

Por. niem. schluchzen ‘łkać, szlochać’.